Eén zwangerschapstest is niet genoeg

In de Selectie van de Inspectie krijgt een huisarts een waarschuwing omdat na een negatieve zwangerschapstest en het toedienen van de prikpil zijn patiënte toch zwanger blijkt te zijn geworden.

‘Een prikpil mag je dus pas toedienen als je na de negatieve uitslag nog meer zekerheid hebt dat de vrouw niet zwanger is. Je zult haar informatie en instructies moeten verstrekken en moeten laten terugkomen om het verdere beloop te kunnen beoordelen. Pas dan kun je zeker zijn dat er geen zwangerschap is, en kun je een prikpil toedienen’ (MC 13/2012: 781).

Betekent dit dat het in zo’n geval noodzakelijk is met enkele weken tussenruimte zwangerschapstesten uit te voeren en daarbij dan ook seksueel contact te verbieden, alvorens de prikpil toe te dienen of een Mirena te plaatsen? Want ik doe het echt maar eenmaal. De categorische uitspraak in bovenstaand citaat doet echter anders vermoeden, maar ik heb hiermee wat moeite.

Ten eerste: hoeveel tijd zou ertussen moeten zitten? En ten tweede: hoe weet ik zeker dat er intussen, tussen eerste en tweede test, geen conceptie heeft plaatsgevonden? Dan zou ik een oneindige reeks testen moeten doen zonder ooit zeker te zijn.

Bart Bruijn, huisarts, Streefkerk