Besmettelijkheid Q-koorts via donorbloed onbekend
Plaats een reactieSanquin gaat bloeddonors uit de risicogebieden voortaan testen op Q-koorts. Arts-microbioloog Hans Zaaijer, hoofd Bloedoverdraagbare infecties bij Sanquin en hoogleraar bloedoverdraagbare infecties in het AMC, beantwoordt vier vragen.
De test is een voorzorgsmaatregel, want er is nog veel onbekend over de besmettelijkheid.
Is Q-koorts besmettelijk via bloeddonatie of niet?
Zaaijer: ‘Dat weten we niet. Sanquin kan wachten tot er problemen ontstaan, maar hanteert liever het voorzorgprincipe. Daarom wordt donorbloed uit het risicogebied getest met de PCR-methode.’
In december 2008 vond de Gezondheidsraad het niet nodig om donorbloed te testen op Q-koorts, vanwege het kleine risico. Waarom toch testen?
Zaaijer: ‘Uit onderzoek van Sanquin is gebleken dat drie van ongeveer duizend geteste donoren uit de risicogebieden DNA-fragmenten van de Q-koortsbacterie in hun bloed hadden. Serologisch vervolgonderzoek bevestigde de Q-koortsbesmetting, terwijl deze mensen alle drie geen symptomen hadden. Tweede reden om te testen is dat het bekende besmettingsgeval door donorbloed uit 1977 plaatsvond in een situatie met weinig Q-koorts. Tot drie jaar geleden was Q-koorts heel zeldzaam, maar nu zien we in Brabant een enorme transmissie. De kans op besmetting door donorbloed is daarmee theoretisch gezien groter.’
De PCR-methode test alleen positief in het begin van de infectie. Kan PCR aanwijzen of een donor besmettelijk bloed afstaat of niet?
Zaaijer: ‘Dat weten we niet. De PCR-bepalingen worden voor de zekerheid gedaan, maar in theorie kan het zijn dat we over een jaar met deze test stoppen, namelijk als het niet blijkt samen te hangen met besmettelijkheid. Het lastige is dat er voor Q-koorts geen ijkmonsters zijn, zoals die er wel zijn voor hiv. Met een reeks ijkmonsters kun je controleren welke testuitslag wijst op besmettelijkheid van het bloed.’
Er worden ongeveer 7000 donoren getest. Hoeveel van deze mensen zullen Q-koorts hebben?
Zaaijer: ‘Tot op heden zijn er nog geen sluitende cijfers over de prevalentie of incidentie van Q-koorts onder de bevolking, laat staan voor bloeddonors. In een vervolgonderzoek kijkt Sanquin daarom naar een paar honderd reeksen van sera van donoren. Hiermee willen we uitvinden hoe vaak de infectie voorkomt bij bloeddonors. Aan de hand hiervan kunnen we zien welke maatregelen nodig zijn om mogelijke overdracht door donorbloed tegen te gaan.’
De resultaten van het onderzoek onder de bloeddonors moeten nog worden aangeboden voor publicatie. Sanquin was initiatiefnemer van dit onderzoek en werkt hierin samen met Peter Schneeberger van het Jeroen Bosch Ziekenhuis in Den Bosch en met Wim van der Hoek van het RIVM te Bilthoven.
Heleen Croonen
Lees ook:
- Donorbloed getest op Q-koorts
- Dossier Q-koorts
- Meer nieuws
- Er zijn nog geen reacties
