Zo tedere schade...
Rookschuld
Plaats een reactieZo tedere schade…, Hans Vervoort, Brooklyn, 160 blz., 17,50 euro.
Na de verkoop van zijn huis in Amsterdam-Zuid bleek de winst zo groot dat schrijver Hans Vervoort (82) besloot een nieuwe literaire prijs in te stellen waarmee hij vanaf 2022 het soort proza wil promoten dat het in Nederland volgens hem slecht doet: realistisch, soms wat melancholiek ‘vertellersproza’, met een licht ironische toon. Eigenlijk dus het soort proza dat hijzelf al sinds de jaren zeventig schrijft. Zoals zijn laatste roman: Zo tedere schade… Daarin gaat Hans Heijmenberg – de ik-figuur in wie we delen van Vervoorts autobiografie herkennen – gebukt onder rouw en schuldgevoel nadat zijn vrouw is overleden. Zijn verdriet over haar dood is vooral daarom zo ondraaglijk omdat zij aan longkanker is overleden, maar zelf nimmer rookte. De decennia dat ze samen waren heeft ze ongewild met hem meegerookt. Drank is Hans’ refugium. Pas na een jaar ontsnapt hij geleidelijk uit zijn isolement, als hij een door zijn vrouw geuite wens gaat uitvoeren. Die wens heeft alles te maken met een cold case, die weer teruggaat op zijn militaire diensttijd anno 1960. Een echte thriller wordt het boek daarmee niet, maar de geschiedenis achter de cold case houdt de vaart er wel in, en intussen verwerkt Vervoort onnadrukkelijk, bijna terloops, zware thema’s als rouw, schuld, drankzucht, eenzaamheid, de betrouwbaarheid van het geheugen, ouderdom en verval, en nieuwe liefde op latere leeftijd. Misschien voor menigeen iets te onnadrukkelijk, maar ik vond het mooi van bondigheid en trefzeker verteld.
- Er zijn nog geen reacties