Small, Slow But Steady

Small, Slow But Steady, nu te zien in de bioscoop en via picl.nl. De trailer vindt u onderaan dit artikel.

Keiko is een buitenbeentje: ze is doof en wil boksen, fanatiek boksen zelfs. Dat is het uitgangspunt van de in rustig tempo vertelde Japanse film Small, Slow But Steady die regisseur Shô Miyake losjes baseerde op de autobiografie van Keiko Ogasawara, de eerste professionele vrouwelijke bokser met een gehoor­beperking in Japan.

Keiko’s sociale leven is beperkt, ze werkt als kamermeisje in een hotel en heeft een moeder en een broer die haar motieven maar half begrijpen. Dat haar handicap een uitdaging is, is eufemistisch uitgedrukt. Niettemin wint ze twee professionele gevechten. Toch twijfelt ze aan zichzelf, het is – in zekere zin – haar mentale gezondheid, haar mentale veerkracht, die haar parten speelt. Ze leeft in een isolement, een soort zelfgekozen eenzaamheid. Enigszins parallel aan haar verhaal loopt dat van haar coach, die de boksclub dreigt te sluiten vanwege de heersende covid-19-pandemie en zijn kwakkelende gezondheid – de kans dat hij een beroerte krijgt achten zijn artsen wel erg hoog. Dus hoe en vooral ook waarom moet Keiko doorgaan? Hoofdrolspeelster Yukino Kishii is geweldig.