Woningisolatie met PUR moet in de ban

Het Expertise Centre Environmental Medicine uit Arnhem presenteert een nieuwe onbegrepen ziekte waarbij de roep om maatregelen luid klinkt (MC 10/2013: 540). Aangemoedigd door het NOS Journaal, dat tot tweemaal toe ‘slachtoffers’ van PUR-isolatie in beeld bracht, meldden zich alweer nieuwe gevallen.

Vanuit de bekende kippendrift van ons parlement werd aan minister Blok gevraagd PUR maar direct te verbieden. Daar voelde hij terecht niets voor. De producent erkent het probleem (wat kan hij anders doen tegen deze publiciteit?) en Blok wacht daar eerst maar eens op.

Onbegrepen klachten zijn in het verleden toegeschreven aan amalgaamvullingen (‘amalgaamziekte’), oplosmiddelen in verf (‘schildersziekte’ ook wel OPS), onvoldoende ventilatie (‘sick building syndrome’), elektromagnetische velden en stopcontacten (‘electrosensitivity’) en milieuvervuiling (‘multiple chemical sensitivity’).

Bij veel van deze diagnosen ontbreekt een betrouwbare diagnostische test en blijken de symptomen bij stiekeme blootstelling niet reproduceerbaar. De diagnosen treden vooral op als er in de media wordt bericht en de gevallen concentreren zich vaak in en rond de praktijken van sympathiserende artsen-experts.

Er is altijd een actieve patiëntenvereniging, die voorlichting geeft. Patiënten in spe en hun advocaten weten de praktijken van deze sympathisanten altijd feilloos te vinden. Ik weet niets van PUR-schuim behalve dat ik er in mijn huis veel plezier van heb en herken in de hype rond de PUR-slachtoffers erg veel elementen die wij al kennen uit het lijstje dat ik hierboven opsomde. Het kan zijn dat ik mij vergis, maar voor ingrijpende maatregelen, zoals bepleit door de beide Verschoors, lijken mij vooralsnog onvoldoende gronden aanwezig.

Cees Renckens, vrouwenarts niet-praktiserend, Hoorn