Meegaan met de tijd
7 reactiesVandaag kreeg ik weer een beoordeling van een coschap. Zwetende handjes, droge mond en een raar gevoel in je buik. Elke coassistent kent dit gevoel. Tijdens deze beoordeling wordt mij verteld dat ik proactief ben, goed communiceer en goed meedoe in het team, alleen mijn kennis van dit vak moet meer diepgang hebben: een 7.
Wat is een goede arts? Volgens de VU kan een goede arts meer dan alleen medische kennis toepassen. Er zijn acht competenties opgesteld waarvan kennis er één is. Waarom komt kennis dan toch zo vaak naar voren bij beoordelingen?
Enkele weken later vraag ik op een symposium over zorgmanagement en innovatie aan Fedde Scheele, hoofd opleider Gynaecologie OLVG, waarom we nog hoofdzakelijk beoordeeld worden op kennis en niet vooral op de domeinen waar de arts van de toekomst competent in moet zijn. Het antwoord: we lopen enorm achter. Zelflerende computers gaan een steeds grotere rol spelen ten opzichte van de altijd zo ervaren geachte dokter. Twintig jaar geleden hadden ze je nog voor gek verklaard. Een ding weten we zeker: technologie gaat de mens inhalen. De vraag is niet óf, maar wanneer.
Ook de opleiding geneeskunde zal met de tijd moeten meegaan. Dat betekent dat er anders moet worden beoordeeld. Het zit zo vastgeroest in het huidige systeem dat je een goede arts wordt als je genoeg studeert. Ik pleit voor een systeem waarin de focus meer wordt gelegd op de kwaliteiten waar een arts in de toekomst op zal moeten uitblinken. Nu is dat nog vooral kennis, hopelijk is er binnenkort meer aandacht voor de andere domeinen binnen de studie.
Dit alles vereist een flinke cultuuromslag binnen het huidige denken, die de huidige artsen en zorgmanagers, samen met de aankomende generatie moeten gaan inzetten. Hoe langer we wachten, hoe sterker we achterop raken.
Ted van Iersel, student geneeskunde VUMC
GJ Bonte
Neuroloog, Dalfsen
"Zelflerende computers gaan een steeds grotere rol spelen ten opzichte van de altijd zo ervaren geachte dokter."
Ik zie het al voor me: Met behulp van spraakherkenning voer ik de anamnese in en de computer bepaalt vervolgens wat er met patiënt aan... de hand is. Dan moet de computer wel kunnen bepalen wie er eigenlijk voor je zit, met welke persoonskenmerken, met welk humeur, met welke gedachten, angsten en overtuigingen. Zie ook mijn reactie op "Communicatie Kan de Zorg een Boost Geven".
En dan moet die computer ook nog uitmaken welk deel van de anamnese relevant is, en wat ruis is, en patiënt ook klachtjes en symptomen noemt die niets met zijn of haar aandoening te maken hebben waar hij voor komt, maar dat kan patiënt niet uitmaken, dus als hij toch bij de medisch specialist is, vertelt ie dat ook maar even. Een collega van mij noemde dat eens het anamnestisch "buis-ruis-model". En jij maar denken dat die "zelflerende computer" dat wel voor je oplost, omdat jij niet zo'n zin hebt in studeren.
Die computer gaat ellenlange lijstjes uitspuwen wat het allemaal zou kunnen zijn, waarschijnlijk met een kansentabelletje er bij. En dan mag jij uitmaken welke aandoening het is. En helaas, dan moet je toch weer klinisch kunnen redeneren. En daarvoor heb je veel kennis nodig en oefening. Het alternatief is, zoals ik bij vele van jouw jonge collega's zie, alles "uitsluiten" wat in het rijtje staat. Dat betekent heel veel scans, nog meer scans, laboratoriumonderzoek, nog meer laboratoriumonderzoek, EMG's, EEG's en zo nog wat. En dan weten ze het nog niet.
Ach, ach, ach... Wat een onwetendheid. Wat een naïviteit. Of is het gewoon domheid? Wij lopen niet mijlenver achter, jij ligt mijlenver uit koers. Arme, arme jongen... Dat je een symposium voor Innovatie en Zorgmanagement bezoekt is al geen goed teken. Als je verwacht dat zij je gaan vertellen hoe je een goede dokter bent, ben je nu al vreselijk de weg kwijt. A very lost soul...
Ted van Iersel
Coassistent, Amsterdam
Beste bovenstaande,
De boodschap van het artikel is niet dat je kennis niet nodig hebt. Integendeel, kennis is een van de bakstenen die je een goede arts maken. Uiteraard heb je kennis nodig om een goede inschatting te maken van een casus. Echter,... door hoofdzakelijk op kennis te beoordelen bij coschappen, waar je ook nog de normale mondelingen hebt, creeer je in mijn beeld een disbalans.
Juliette driessen
Kno arts, Haarlem
Ik kon het niet meer eens zijn met mijn collega’s! Kennis is een basis vereiste voordat de andere competenties bepalen of je een goede dokter bent. Zonder basis kennis van elk specifiek vak zul je nooit een goede consultvraag schrijven naar een colle...ga, sterker nog, je weet waarschijnlijk niet welke specialist je überhaupt moet vragen.
Een 7 is een prachtig (misschien zelfs te hoog) cijfer voor iemand die competenties beheerst om een goede arts te worden maar nog aan kennis ontbreekt. iemand die dat niet snapt, of ouderwets vindt, had ik liever een 6 gegeven :)
Thomas Müller
Uroloog, Drachten
Het is net een taal. Zeker, er is google translate, en dat wordt alsmaar beter. Echter, alleen de frustratie van woorden stampen, grammatica en zelf lezen en spreken zal je zo vaardig maken in een taal dat woordengrappen leuk zijn. En dan heb ik het ...nog niet over de ontknopende momenten van onderwijs door een ervaren arts. Het onderwijsleergesprek dat je ook als bekwame arts met je collega’s in vijf minuten op de gang voert slaagt in overbrengen van zoveel kennis omdat het fundament gigantisch (hoort te zijn) is. Durf te weten. Sapere aude.
JA Otte
Internist, Axel
Geheel eens met de vorige 2 reacties. Je hebt kennis nodig om te beginnen het vak uit te oefenen... Met alleen informatie (UptoDate) kom je er niet.
Die andere competenties leiden je misschien mettertijd tot een begin van wijsheid...
Om Frank Za...ppa te citeren (the Packard Goose):
“Information is not knowledge.
Knowledge is not wisdom.
Wisdom is not truth.”
Zelflerende computers zullen nooit het niveau “information” ontstijgen. Daarin zullen ze razendsnel zijn.
Zappa gaat trouwens nog verder:
Truth is not beauty.
Beauty is not love.
Love is not music.
Music is THE BEST.”
J. Jonker
verzekeringsarts, Maastricht
Beste Ted, ik ben het eens met coll. Bonte.
Kennis is de basis van het vak. Natuurlijk is het werk in de loop der tijd veranderd; zo is het vinden van informatie veel gemakkelijker geworden dan 50 of 100 jaar geleden. Dikke, stoffige en vaak vero...uderde leerboeken zijn vervangen door efficiënte elektronische zoekmachines, waarmee je de meest recente informatie kunt vinden. Maar toch zul je een gedegen basiskennis moeten hebben, wil je weten waar je moet zoeken en hoe je de gevonden informatie moet interpreteren. Staan op de schouders van reuzen (d.w.z. de basiskennis), dan kun je een stuk verder kijken; je kent het wel.
En vertrouw niet te veel op zelflerende computers. Computers zijn fantastische hulpmiddelen, maar ze hebben zich niet zelf ontworpen. Steeds weer blijkt dat computerprogramma's dezelfde blinde vlekken en vooroordelen vertonen als de mensen die ze hebben ontworpen. Kijk naar de ophef over computerprogramma's die fraudeurs en belastingontduikers zouden moeten ontmaskeren of programma's die bepalen of jij wel kredietwaardig bent. Zitten vol vooroordelen en bias en die zul je, als je in je werk als arts daar gebruik van maakt, wel moeten herkennen.
Natuurlijk zijn andere competenties ook van belang. Maar ik laat me toch het liefste opereren door een chirurg die over voldoende vakkennis beschikt.
GJ Bonte
Neuroloog, Dalfsen
Och... Arme jongen. Toch al student geneeskunde maar helaas heb je het nog steeds niet begrepen.
Je moet nu eenmaal iets kennen voordat je het herkent. Als iemand je een verhaal vertelt zijn er elementen die een lichtje doen opgaan waar je het mo...et zoeken. En daarvoor is kennis van het vak een voorwaarde.
Al het geleuter over CanMeds competenties ten spijt, is kennis een van de grootste, breedste en dikste pijlers op grond waarvan je het vak beoefend. Natuurlijk moet je vriendelijk zijn tegen je patiënten, belangstelling hebben en goed kunnen luisteren. Natuurlijk moet je de vele lange tenen van mensen met een te groot ego en een te klein verstand in het ziekenhuizen weten te ontwijken, en natuurlijk zijn er nog wel wat dingetjes die handig zijn in het dagelijks uitoefenen van het vak.
Maar ik moet je echt teleurstellen als je denkt dat je met de reguliere scholing en bijscholing voldoende doet om goed te worden in je vak. Dan wordt het nooit meer als grauwe middelmaat. En ik pluk dagelijks de zure vruchten van de instelling dat kennis er niet zo veel toe doet.
William Osler zei het een tijdje geleden al: "He who studies medicine without books sails an uncharted sea, but he who studies medicine without patients does not go to sea at all." Als jij wilt ronddobberen op een oceaan zonder ook maar een idee te hebben waar je uithangt, van mij mag je. Je dobbert er niet in je eentje, dat is zeker.
En anders: Niet zeuren, maar studeren. En hard studeren. Het helpt. Echt.