Kleinere huisartsenpraktijken terminaal?

De bezorgdheid over een mogelijke tweedeling in de zorg gaat meestal over patiënten.
De  huisartsenpraktijken zelf wacht echter ook een tweedeling in “gewone” en “plus” praktijken.
We kunnen ons ontwikkelen naar de  -grotere - pluspraktijk, waarin de geleverde medische kwaliteit moet worden verbetert door o.a. de NHG-accreditatie. Patiënten krijgen in de pluspraktijk de luxe van ruimere openingstijden. De huisartsenpost zal op termijn wel volgen door later op de avond zijn deuren te openen.

Kleinere praktijken (tot circa 4000 patiënten), waarin delegeren lastiger is, zullen meer moeite hebben aan een nieuw scala van praktijkeisen te voldoen.

De huisarts in een kleinere praktijk heeft de keus tussen doorgaan met de “gewone” praktijk of de verdere functie-uitbreiding te accepteren en te fuseren naar een pluspraktijk.

Daarnaast zijn voor de realisatie van een grote nieuwe HOED de GES-gelden vrijgemaakt.
Stimuleringsmaatregelen dus die kwaliteitsverbetering beogen door samenvoegen van praktijken.
Zijn grotere praktijken beter?

Ik waag dit te betwijfelen zeker bij heel grote praktijken (>10.000 patiënten).
Grote fusies eind vorige eeuw tussen bedrijven of tussen scholen zijn vaak slecht bevallen (te onoverzichtelijk, te onpersoonlijk, minder slagvaardig, niet leuk meer).

Een zeer groot huisartsenproject naast mijn praktijkgebied heeft sinds de start  in 2000 last van organisatorische en financiële problemen.

Veel patiënten uit dit project zijn overgestapt naar een van de naburige praktijken.
Boosdoener is vooral een snelle wisseling van - deels ontevreden - huisartsen: “ik heb in korte tijd drie keer een andere huisarts gehad”.

Een deel van de huisartsen in dit grote project heeft vaker (intercollegiaal) aangegeven te weinig invloed op de bestuurlijk leiding te ervaren en flexibiliteit van diezelfde leiding te missen.
Een groot project kan (te) scherpe kantjes hebben.

Schaalvergroting met daarboven een beslissend management:  worden wij huisartsen daar blijer van?
Zullen steeds méér huisartsen gaan klagen  over te weinig invloed?

W. Bosboom,  huisarts, De Meern