Het zwarte vlekje op de witte jas

Het zal je maar gebeuren, dat een patiënt je zomaar uit het niets confronteert met: “U staat op de zwarte lijst”. Dat is schrikken. Zeker als je nog nooit hebt gehoord van www.zwartelijstartsen.nl, een initiatief van Slachtoffers Iatrogene schade Nederland (SIN) en je blijkt er uitgebreid met pasfoto en doopnamen op te staan.

Bovenstaande overkwam een vakgenoot. Een half jaar eerder heeft ze een berisping van het tuchtcollege gehad. Het is een vervelend traject geweest, maar ze heeft er zich bij neergelegd. Nóg zorgvuldiger als voorheen doet ze haar werk. Collegae vinden haar een goede arts. Ze reageren niet veroordelend, maar weten dat de smet op het blazoen, of beter het zwarte vlekje op de witte doktersjas hen zelf ook had kunnen overkomen. Immers niemand is onfeilbaar en als een patiënt zijn dokter de zwarte Piet wil toespelen is dat niet moeilijk.

Dat ze door de tuchtzaak nu ook nog eens gratis lid werd van de club van zwarte artsen voelt misschien wel als de grootste straf. Haar lidmaatschap opzeggen kan niet, want - hoe goed ze ook haar best doet - éénmaal op de lijst, kom je er niet meer vanaf.

Ook haar organisatie heeft er last van. Zwart heeft de lading van negatief en slecht. Er is geen team dat daarmee geassocieerd wil worden.

Mijn bezwaar is niet de lijst zelf, maar het feit dat op de zwartelijst-website geen kleurnuances toegevoegd worden. Alle andere tinten dan zwart ontbreken. Daarom begrijp ik ook niet zo goed dat “zwarte piet” niet meer mag, maar de lijst met zwarte dokters, zelfs onder de nieuwe AVG-wet, gewoon blijft bestaan.

Misschien wordt het tijd de zwarte-dokter-discussie in gang te zetten? Net zoals er gele kaas-pieten en bruine pepernoot-pieten zijn gekomen zou er een nieuwe kleur dokters geïntroduceerd kunnen worden. De Dalmatiër-dokters: wit met zwarte vlekjes, en in een situatie als hierboven zelfs: Strálend wit, met slechts 1 zwart plekje.

Ingrid Henssen – van Hees, arts maatschappij en gezondheid, Beek