Het faillissement van het Slotervaart een jaar later
1 reactieHet is een jaar geleden dat op 25 oktober het Slotervaart Ziekenhuis failliet werd verklaard, twee dagen na de aanvraag voor surseance van betaling.
De liggende patiënten moesten op 27 oktober het ziekenhuis uit zijn, de lopende patiënten stonden vanaf 23 november definitief voor een dichte deur. Alsof er een bom was ontploft. Chaos en diepe kwetsing was het gevolg. “Een bloedbad”, zoals recent door ex-DSW topman Chris Oomen werd gesteld in Medisch Contact. Hij haalde me de woorden uit de mond. Patiënten en personeel stonden op straat. De patiënten extra kwetsbaar in deze plotselinge onzekerheid. Extreme overbelasting voor huisartsen en personeel van de omliggende ziekenhuizen. En de mensen die aan de touwtjes trokken wezen allemaal naar een ander. Het leek bijna alsof de per-acute sluiting niet alleen voor het ziekenhuis zelf maar ook voor de betrokken marionettenspelers als een verrassing kwam. De bom van het faillissement liet een ontredderd zorglandschap achter.
Het was ondoenlijk, onwenselijk en onmenselijk.
De dwalende patiënten hebben inmiddels een nieuw ziekenhuis gevonden. Vraag niet hoe, dat is geenszins soepel verlopen.
Volgens het UWV was in juni dit jaar 80% van het personeel van het Slotervaart ziekenhuis weer aan het werk. Er wordt niet verteld dat een deel op een andere functie heeft moeten solliciteren. Een meerderheid heeft een jaarcontract, dat geldt voor alle gelederen van het personeel. Momenteel staat een deel van het ex -Slotervaart personeel dus weer onder spanning: krijg ik een nieuw contract of moet ik een andere werkplek zoeken?
Er zijn altijd nieuwe lessen om te leren. Heeft de val van het Slotervaartziekenhuis en de IJsselmeerziekenhuizen de Zorgwereld voldoende wakker geschud om opnieuw na te denken over het huidige concept van marktwerking en financiering in De Zorg?
Jet Tuynman MDL arts Amsterdam
Marion van Gasselt
dermatoloog en ex- collega van het Slotervaartziekenhuis, Amsterdam
Het was inderdaad "ondoenlijk, onwenselijk en onmenselijk". Hoe groot de ontreddering was na het faillissement van het Slotervaartziekenhuis kun je alleen begrijpen als je er ook daadwerkelijk bij betrokken was. Een voorbeeld hiervan is dat vriende...n mij na het faillissement vroegen wat ik nu zoal deed al thuis zittend. Alsof je van de ene op de andere dag niet meer verantwoordelijk bent voor de zorg van je patiënt!
De les die we hier uit kunnen leren is dat de marktwerking in de zorg toe is aan een faillissement.