Hartverwarmend

De patiënt verliet opgewekt de spreekkamer. Hij had zijn eigen dokter weer terug en bij de balie was het vertrouwde gezicht van de assistente.

Na het faillissement van het Slotervaartziekenhuis was het enige tijd onduidelijk geweest of hij wel patiënt bij ons kon blijven, want wij  waren immers allemaal ontslagen en hadden geen mogelijkheid meer om patiënten te zien. Bizar dat je na 22 jaar praktijkvoering op die manier van je patiënten afgesloten kunt worden. De ziektekostenverzekeraar had van achter zijn bureau bedacht dat er te veel ziekenhuizen waren in Amsterdam en dat de patiënten van het Slotervaartziekenhuis best wel verdeeld konden worden onder de andere zorginstellingen. Op papier waarschijnlijk een eenvoudige exercitie, maar in de praktijk wordt hierbij absoluut geen rekening gehouden met de wens van de patiënt. De patiënt wil namelijk niet at random verdeeld worden, maar wil bij zijn eigen dokter blijven. Met deze dokter heeft hij een band opgebouwd en deze dokter weet allerlei details van zijn ziekte en persoon, die niet in de status terug te vinden zijn. De vrije artsenkeuze van de patiënt is een recht waar niet aan getornd mag worden.

Het faillissement van een ziekenhuis is een dramatische gebeurtenis voor iedereen die erbij betrokken is, zowel patiënten als personeel en zou eigenlijk altijd voorkomen moeten worden. Het enige lichtpuntje is dat de waardering van de patiënt voor jou meer tastbaar is.

De volgende patiënt was ook een oud patiënt van het Slotervaartziekenhuis. Hij kwam lachend de spreekkamer binnen: “ Dokter ik ben blij, dat ik u weer gevonden heb”.

Hartverwarmend.

Marion van Gasselt, dermatoloog.

Voorheen  werkzaam bij het Slotervaartziekenhuis in Amsterdam en thans werkzaam bij het Huid Medisch Centrum in Amsterdam.