Gemengd verplegen
2 reactiesIn 10 jaar geen arts en geen ziekenhuis van binnen gezien, tot ik met botbreuk opgenomen moest worden. Tot mijn grote verbazing is er een regel van gemengd verplegen, voldongen feit, geen vraag of men daar bezwaar tegen heeft. Nu een maal thuis probeer ik uit te zoeken waar dit fenomeen vandaan komt en in mijn zoektocht ben ik in medisch contact dit artikel tegen gekomen, een artikel uit 2007. Mensen zouden geen bezwaar hebben? Het wordt ze niet gevraagd. Mensen zijn blij dat ze voor een operatie aan de beurt zijn, men klaagt dus niet.
Zelf heb ik het als uiterst storend ervaren mede door een genant voorval dankzij een verpleegkundige die inmiddels aan een vorm van beroepsdeformatie lijdt.
Ik woon in een internationale gemeenschap en laat Nederland nu het enige land zijn die aan dit fenomeen doet, Nederland is zoals zo vaak doorgeschoten.
a.blok
radioloog n.p., Arnhem
De introductie van het zogenaamd gemengd verplegen vond reeds begin jaren tachtig plaats.
Els van Veen
huisarts, Kampen
Ik zou de vraag of men er (tegen de sekse van de verpleger) bezwaar tegen heeft juist als storend ervaren. Ik ben huisarts. In het verleden hoorde ik regelmatig "u heeft een afspraak bij een vrouwelijke huisarts" (doktersassistent) of van patienten "...ik wil liever niet bij een man" (als compliment bedoeld). Mij geeft dat een ongemakkelijk gevoel. En bovendien, in de jaren 50 van de vorige eeuw was mijn moeder verpleegster. Er waren toen haast geen geen mannelijke verpleegkundigen. Ik heb nog nooit iemand daar over horen klagen. Of over dat de gynaecologen vroeger hoofdzakelijk mannen waren...