‘Even afmaken die strijd’
Plaats een reactieOoit kreeg ik een uitnodiging lid te worden van de VNVA. De toenmalige leden stonden boven op de barricaden, waren goed gebekt en hadden een hoog Dolle-Minagehalte. Er werd behoorlijk aan de weg getimmerd. Ik koos na ampele overwegingen voor een breder vrouwennetwerk, de VVAO. Benieuwd naar de huidige VNVA las ik snel het interview (MC 14/2012: 838).
Wat een teleurstelling. Geen visie, geen nieuws onder de zon. Geen eis van, ik noem maar wat, deskundige 24-uurs kinderopvang rond ziekenhuizen, maar een voorbeeld van een oma als (gesubsidieerde?) gastouder, alsof oma’s niet ook werkend kunnen zijn, recht hebben op een eigen leven en, echt waar, liefst de aanvullende omarol willen vervullen. Een voorzitter die denkt dat je als voorzitter de baas bent, heeft het trouwens flink mis, het is een zeer achterhaald idee.
Lieve jonge collega’s, wees niet afhankelijk van een partner of VNVA, trek je eigen plan. Het is jouw leven en jouw toekomst, koop alles in wat je zelf niet kunt of wilt doen. Dat duurt niet eeuwig en is een waardevolle investering in jezelf. VNVA-leden, zeg het lidmaatschap maar op, het bespaart je contributie en je hoeft niet mee te betalen aan ‘leuk besturen’.
Marijke van den Tweel-Kootker, arts n.p., Hilversum
- Er zijn nog geen reacties