De dokter en de interpretatie van de AVG

Voor de bescherming van bijzondere (medische) persoonsgegevens is sinds 25 mei 2018 de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG) van kracht.

De AVG richt zich op papieren en elektronische gegevensverzamelingen, waarin zich tot een persoon herleidbare data bevinden. De uitvoering van de AVG levert volgens huisarts Hans Gimbel grote problemen op. Gimbel stelt dat de patiënt bij elk wissewasje schriftelijk moet verklaren in te stemmen met het delen van informatie. De AVG pakt daardoor desastreus uit voor de zorg. Als je de AVG zo interpreteert, dan zie je een niet bestaand probleem.

De vraag is of de wet (AVG) niet deugt, of dat men de wet te rigide interpreteert. Volgens ons is er sprake van misinterpretatie van deze wet. Als je je realiseert wat aan een verwijzing van een patiënt ten grondslag ligt, is het niet nodig om ingewikkelde procedures op te tuigen.

Bij verwijzing van de patiënt naar een andere arts mag men automatisch uitgaan van de impliciete toestemming van de patiënt voor het gericht delen van – voor een behandeling – relevante informatie met en tussen zorgverleners die direct betrokken zijn bij een behandeling. Als de huisarts verwijst, geeft de patiënt impliciet toestemming om gericht voor de behandeling relevante informatie te delen binnen het hele behandeltraject. Er is geen apart contract voor nodig.

De patiënt zou bij inschrijving bij de huisarts uitgelegd kunnen krijgen dat bij verwijzing slechts gericht en beperkt gegevens gedeeld worden met samenwerkende zorgverleners. Deze bewaken de privacy. Aldus is aan de informatieplicht en aan de AVG voldaan.

Gerard Freriks, huisarts niet praktiserend

Wim J. Jongejan, huisarts niet praktiserend