Alternatief voor euthanasie beschikbaar
Plaats een reactieDe visie van de niet-medicus Henri Wijsbek op euthanasie is verfrissend (MC 7/2012: 387).
Wijsbek vergelijkt euthanasie met palliatieve sedatie en vraagt zich af waarom artsen nog zo vaak euthanasie toepassen, terwijl ze het voor zichzelf een belasting vinden. Sterker nog, hij denkt dat als een patiënt zonder argumenten palliatieve sedatie weigert, dit de inwilliging van euthanasie in de weg kan staan, omdat dan niet zou zijn voldaan aan de derde zorgvuldigheidseis.
Hij vraagt zich af wat het verschil is tussen een dodelijke injectie na een kort coma (euthanasie) en na een langer coma (palliatieve sedatie).
Tot mijn verrassing slaat hij hier hulp bij zelfdoding over. Dit is zo verrassend omdat juist deze mogelijkheid de autonomie van de patiënt benadrukt, die zelf het euthanaticum opdrinkt. Daarmee wordt de dokter dus niet belast, althans in psychologische zin. Strafrechtelijk is dat nu nog wel zo, maar misschien verandert dat nog (zoals ‘Uit vrije wil’ beoogt). Het verschil tussen hulp bij zelfdoding en palliatieve sedatie is dus veel groter dan tussen euthanasie en palliatieve sedatie.
Ik denk dat veel patiënten hun dokter niet willen belasten en juist de regie in eigen hand willen houden. Uit eigen ervaring weet ik dat dat minder belastend is voor de arts, omdat de patiënt de (laatste) daad bij het woord heeft gevoegd en daarmee aan de achterblijvers de maximale zekerheid geeft dat hij/zij hierachter stond.
Bij de slotvraag ‘waarom zo vaak euthanasie?’ bedoelde Wijsbek impliciet: ‘waarom geen palliatieve
sedatie?’ Ik voeg daaraan toe: ‘waarom geen hulp bij zelfdoding?’
Dick Arentz, huisarts niet-praktiserend, Haarlem
- Meer brieven
- Er zijn nog geen reacties