Veertig jaar pijnvrij

Twee weken geleden had ik het genoegen kennis te maken met een jongeman van 95 jaar die graag 105 wilde worden. Die maandagochtend had ik zaaldienst, iets waar ik normaal gesproken niet ontzettend gemotiveerd voor ben. Tot ik bij de heer in kwestie op kamer 20 belandde.

Hij kwam net de badkamer uitgelopen toen ik mijzelf voorstelde en vroeg hoe het met hem ging. ‘Goed hoor dokter, valt allemaal wel mee.’ Hij had een beetje dikke benen, dat was voor hem, met zijn 1.60 meter en 54 kilogram, een primeur. Überhaupt in het ziekenhuis zijn was een bijzonderheid, want graag naar de dokter gaan deed hij niet.

Opgenomen met milde rechtsdecompensatie bij atriumfibrilleren had hij de dag ervoor furosemide via het infuus gekregen en scharrelde inmiddels weer vrolijk rond achter zijn rollator. Ik maakte een praatje met hem en leerde dat hij kosten wat het kost 105 jaar moest worden. De oudste in zijn familie was namelijk 104 geworden en hij wilde daaroverheen. Ik vond dat een mooi streven; ik kneep even in zijn benen en zei hem dat ik verwachtte dat hij wel binnen twee dagen naar huis kon. Dat maakte mij natuurlijk meteen zijn beste vriendin.

Toen ik later mijn visite zat uit te werken, zag ik op zijn medicijnenlijst twee keer per dag diclofenac staan. Na wat spitten in zijn dossier kon ik nergens een duidelijke indicatie vinden en besloot dat het geen goed idee was dit te continueren op zijn respectabele leeftijd en in combinatie met zijn andere medicijnen.

Opnieuw liep ik naar kamer 20 en vroeg hem waarvoor hij diclofenac gebruikte. ‘Ach meissie, dat is veertig jaar geleden voorgeschreven voor pijn in mijn rug en nu neem ik het maar elke dag braaf.’ Ik vroeg of hij nog steeds pijn in zijn rug had. ‘Nee, eigenlijk niet.’ ‘Zullen we het dan maar gewoon stoppen? Ik denk dat de kans groter is dat u 105 wordt zonder die pillen.’ Waarop hij mij verontwaardigd aankeek en zei: ‘Dus ik mag naar huis met mínder pillen?’

Die dag heb ik twee dingen geleerd: dat een leuk gesprek binnen twee minuten mijn dag goed kan maken en dat je 95 kan worden door veertig jaar diclofenac te slikken.

Manon Graman, anios cardiologie, Spaarne Gasthuis Haarlem