Kaartje van een wappie
4 reactiesHet was april 2022, aan het eind van een lange, winterse coronagolf. Een patiënte van 78 jaar kwam met hoest- en benauwdheidsklachten, zonder mondkapje, op het spreekuur. Telefonisch gaf ze aan niet in corona te geloven en zichzelf niet te willen testen. Op het moment dat ze nog eens flink hoestte in de spreekkamer, was ik het zat.
Ik stond resoluut op, zei dat ik een spatbril ging halen om mezelf beter te beschermen en gooide de deur met een extra harde klap dicht. De rest van het consult verliep in stilte… Het was niet eens per se aan haar gericht, maar het waren mijn frustraties over de lange coronagolf en al het gedoe dat dit met zich meebracht. Ik heb haar nooit meer gezien.
Anderhalf jaar later kwam haar zoon op het spreekuur. Hij meldde terloops dat zijn moeder niet meer naar de huisarts durfde, en dat leek hem niet zo handig voor een 80-jarige vrouw. Ik besloot een kaartje te sturen met de boodschap dat ik het voorval achter me kon laten, dat ze welkom is op de praktijk, maar dat regels nog wel regels zijn.
Binnen een week kwam er een kaartje terug: ‘Dit was nou een fijne verrassing, niet verwacht maar zo belangrijk. Als het nodig is, ziet u mij wel verschijnen (niet zo gauw). Vriendelijke groeten (…)’
Terwijl tijdens de pandemie bevolkingsgroepen uit elkaar dreigden te raken, zoeken we elkaar nu weer op en proberen we de dingen achter ons te laten. Dat is belangrijk en goed.
Wijnand van Duinen, huisarts, Kampen
Lees ook
psychiater, Heerenveen
Ja, fijn dat mensen elkaar niet kwijtraken, dat is helaas frequent gebeurd in de afgelopen jaren.
Het helingsproces is echter nog nauwelijks begonnen.
Ondanks dat de wederzijdse kaartjes in deze column bij de beide betrokkenen blijkbaar een goed gevo...el oproepen blijf ik wel met een paar vragen zitten.
Heeft de betreffende collega nog overwogen om patiënte excuses aan te bieden voor zijn afwijzende houding in plaats van (slechts) te zeggen dat hij het voorval achter zich heeft gelaten? Want hoe erg was het nou helemaal dat een patiënt met luchtwegklachten zonder mondkapje en test op het spreekuur kwam? Al helemaal in april 2022?
En dan dat pedante 'dat regels nog wel regels zijn' er achteraan, als om toch nog even je gelijk te benadrukken.
Juist die regels, die velen als zo onterecht en kwetsend hebben ervaren, hebben voor verwijdering gezorgd.
[Reactie gewijzigd door op 26-11-2023 13:13]
W.J. van Duinen
huisarts
Beste collega,
- Ja, de excuses zaten er ook bij.
- Een kaartje als dit kan door de patiënt zomaar opgevat worden als een 'zie je wel, ik had toch gelijk dat een mondkapje onzin is'. Vandaar de opmerking 'regels zijn regels'. En inderdaad, bij e...en nieuwe pandemie van een nieuw virus zal ik opnieuw deze regel in de praktijk voeren, indien het nieuwe OMT dit aanbeveelt. Ik kan dat toch moeilijk als pedant zien.
- En inderdaad, een aantal regels hebben voor verwijdering tussen bevolkingsgroepen gezorgd, maar dat betekent toch niet dat we de regels dan maar moeten laten varen? Dan lijkt het mij beter om regels te houden EN elkaar (daarna) op te blijven zoeken.
psychiater, Heerenveen
Goed om te horen dat die excuses er ook bij zaten.
Dan die regels: het wordt heel ingewikkeld als er regels worden uitgevaardigd die door velen als absurd werden gezien. Ga je regels volgen die indruisen tegen zowel je hart als je verstand? Velen he...bben zich geschikt, sommigen wilden en konden dat niet op straffe van een forse reprimande van 'the man in the mirror'. En er waren sommigen die echt geloofden in het nut van de regels. De groep die zich schikte en die regels soms het voordeel van de twijfel gaven kunnen elkaar en de 'gelovigen' wel weer vinden. Voor de 'gewetensbezwaarden' blijft het moeilijk; u geeft aan de volgende keer weer de regels te volgen en een ieder daarop te wijzen, zij zullen ze de volgende keer weer (moeten) negeren. De kunst blijft dan om elkaar toch als volwaardig medemens te blijven zien en te respecteren. Agree to disagree. En dan toch naar een oplossing zoeken. Misschien verwijzen naar een collega waarvan je weet dat die 'niet zo moeilijk doet' of 'over je eigen schaduw heen stappen' zoals we dat nu zo vaak horen.
De ander 'wappie' noemen helpt in elk geval niet. Ook al is het ondertussen een geuzennaam.
H. v.d. Pol
S.M. Schellekens
Huisarts
Begrijpelijke frustratie en wat een goede actie om een kaartje te sturen!