Het leven vieren
2 reactiesDe nieuwe patiënt, een 70-jarige man, uit één stuk gehouwen, komt zelfverzekerd de spreekkamer binnen. Hij zet twee boodschappentassen op het bureau en steekt van wal. ‘Dokter, dit geef ik u alvast voor de goede afloop en als het allemaal goed is gegaan krijgt u nog meer. En ik heb dit ook voor uw assistente, want zonder haar kunt u niet functioneren.’
Na de standaardintake ontvouwt zich een heel bijzonder privégesprek, waarin hij vertelt dat hij een zeer succesvol bedrijf in de kassenbouw heeft, maar dit gaat overdragen aan zijn zoons omdat hij nu weleens wat tijd wil nemen om van het resterende leven te genieten.
Hij krijgt een heupprothese, en er ontstaat een infectie enkele weken na de operatie. We doen een DAIR-procedure en het lijkt goed te gaan. Intussen hebben zijn drie zoons zich gemeld, die, op een zeer plezierige manier, toch hun zorgen uiten en vragen naar het te verwachten verloop en de prognose.
Op kerstavond wordt er bij mijn huis – vol met familie en vrienden – aangebeld: daar staat hij met een gigantisch kerststuk onder dankzegging voor de goede zorgen. Ik weet even niet wat me overkomt en stamel een ‘dank u wel’. Hij wil verder niet storen en vertrekt weer. Bij de controle na een jaar gaat het gelukkig helemaal goed met hem. Ik krijg de tweede tas en mijn assistente de hare ook.
O ja, iedere tas bevatte twee flessen zeer exclusieve champagne…, want hij vindt dus dat het leven goed gevierd moet worden.
Basisarts, Rotterdam
Best wel heftig dat een patiënt aan je deur staat, ook al is het met louter goede bedoelingen...
neuroloog, Aruba
En wat is nu het perikel?