Bureaucratie: wat doen we er zélf aan?
Plaats een reactie
Het is verhelderend om zelf eens patiënt te zijn. Ik had een spontane irisruptuur bij ernstige myopie en daarna snel progressieve myopiserende staar met verhoogde oogdruk en beginnende macula-afwijkingen; terwijl ik mijn oog nodig heb voor opereren.
Ik probeerde me te gedragen als een gewone patiënt…
Verzoek aan huisarts gedaan voor verwijzing naar een gerenommeerde oogafdeling. Wachttijd 49 dagen voor eerste afspraak. Maar die afspraak kreeg ik niet, omdat er geen medische informatie was meegestuurd. De oude oogafdeling wilde wel informatie delen, maar zoiets gaat via een apart bureau in het ziekenhuis en duurt gemiddeld vijf à zes weken. Vervolgens moest dat nog door een oogarts apart worden beoordeeld, maar toen was de meest recente informatie er nog niet, want die lag bij de optometrist van de brillenwinkel.
Ik liep vast en mijn enige hoop was dat de huisarts de door mij aangeleverde informatie wel wilde gebruiken en de bewuste oogafdeling om enige spoed en doortastendheid zou willen vragen. Intussen waren de diverse assistenten en baliemedewerkers aan de telefoon allervriendelijkst, maar die liepen ook vast in de regeltjes.
We hebben het er wel over dat er zo veel bureaucratie en administratieve druk voor ons als artsen bestaan, maar ik krijg de indruk dat we daar mede debet aan zijn.
Meer praktijkperikelen- Er zijn nog geen reacties
