Praktijkperikelen
1 minuut leestijd
Praktijkperikel

Beeldvorming is ook niet alles

5 reacties

Aan het einde van een lange dag word ik gebeld voor een spoed-CT. Een oude man op de afdeling Neurologie heeft een acute zwelling onder in zijn buik en is erg onrustig.

De arts-assistent neurologie vertelt dat de man bekend is met een liesbreuk, maar denkt dat dit te hoog zit voor een hernia. De in consult gevraagde arts-assistent chirurgie heeft niet direct tijd om langs te komen en adviseert alvast een scan.

Nieuwsgierig naar meer informatie over de zwelling – want misschien is een echo wel de betere keuze – vraag ik de assistent om meer details. ‘Er staat een foto van de buik in het epd’, zegt ze.

Op de foto zie ik onder in de ingevallen buik van de oude man een grote, gladde, bolvormige afwijking. Dan vraag ik toch maar: ‘Is het niet urineretentie?’ Er valt een korte stilte aan de andere kant van de lijn. ‘Hmm, ik zal vragen of ze even bladderen’, mompelt ze.

Nog geen tien minuten later gaat mijn telefoon weer. ‘Het was inderdaad urineretentie’, klinkt het opgelucht. ‘1 liter retentie! Dank je wel!’

Ik maak graag scans, maar soms zit de oplossing niet in beeldvorming.

Jakob Kist

radioloog, Amsterdam UMC

Meer praktijkperikelen

Praktijkperikel
Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • A.C. Schmitz

    Radioloog, Arnhem

    Volgens mij zou een arts assistent neurologie eerst gesuperviseerd moeten worden door neuroloog. Die uiteraard dan zelf ook lichamelijk onderzoek doet. Helemaal in een spoedgeval, waarbij de arts assistent kennelijk geen idee heeft waar die tegenaan ...kijkt.
    Ik houd van mijn vak radiologie, meedenken altijd bereid, maar dit soort zaken zorgen voor veel ruis, telefoontjes en werk waar de radioloog niet voor bedoeld is. Overleg eerst eens intern, de radioloog is niet je supervisor.

  • J.G. Olsman

    Chirurg , Rosmalen

    Het lichamelijk onderzoek, één van de hoekstenen van ons vak, dreigt helaas een ondergeschoven kindje te worden.

  • J.H. Leenders

    arts, Leeuwarden

    Man, acute zwelling in onderbuik, onrust : moet maar eens een ernstig gesprek volgen met de aa-neurologie, toch?

    • A.M.M.F. Appelman

      SEH-arts, Harderwijk

      Waarom een èrnstig gesprek?
      Mensen leren niet door vermanende toespraken wanneer ze een fout of vergissing maken.
      Mensen leren door in een veilige sfeer meer informatie te ontvangen (of gestimuleerd worden die informatie zelf op te zoeken).
      En and...eren kunnen ook leren van dingen die in het verleden beter hadden gekund.

      Dus wellicht is een onderwijsbijeenkomst met als thema onderbuiksklachten bij opgenomen patiënten een beter plan.

 

Perikel insturen

Heeft u iets meegemaakt wat u deed fronsen, foeteren of lachen? Deel het met uw collega's!

Stuur uw anekdote in

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.