Lezersverhalen
2 minuten leestijd
Lezersverhaal

Ongelijkheid in Durban

Plaats een reactie
Voor de eindejaarsspecial van 2022 met als thema Buitenland vroegen wij lezers naar hun ervaringen met ongeluk of ziekte tijdens een reis of verblijf in het buitenland. We ontvingen vele inzendingen, die wij de komende tijd met u zullen delen.

Avontuurlijk als we waren ingesteld vertrok ik in 2013 met mijn collega-assistent anesthesiologie Lot Bosman in ons derde jaar voor vier maanden naar Zuid-Afrika. Wij wilden extra trauma-ervaring en Durban leek ons een geschikte plek.

Dat bleek: in de staatsziekenhuizen vulden ‘community justice’-slachtoffers, patiënten met arbeid­gerelateerde (hand)trauma’s die uren wachtten zonder pijnstilling en ‘te laat’ ingestuurde en nóg later behandelde HET’s (hoogenergetische trauma’s), de SEH.

In de vrije tijd, om bij te komen van al deze ellende, genoten we van de warme zee waar we onze surfvaardigheden konden verbeteren. Helaas werd de trauma-ervaring iets te persoonlijk toen een golf aan het surfboard trok terwijl ik met de leash van het surfboard in mijn hand liep… Knap zei niet het touw, maar mijn vinger! In een split second greep ik mijn linkerringvinger vast en liep met Lot naar het nabijgelegen themapark alwaar, zonder dat ik durfde te kijken, een drukverbandje werd aangelegd… wat nu?

Ik belde het afdelingshoofd Anesthesiologie waar we stage liepen. Hij raadde me, niet geheel verrassend, een privékliniek aan alwaar ik direct geholpen werd… na een paar duizend euro aanbetaling.

De foto liet een open distale falanxfractuur van dig. 4 zien. Een letsel dat vaker voorkomt bij surfbeginnelingen. Voor het eerst ervaarde ik zelf hoe een ok-tafel ligt.

Het voorstel was algehele narcose met een nachtopname, maar een Oberst leek mij voldoende. Lot mocht gezellig mee naar ok om me gerust te stellen. Propofol had ik daarmee niet nodig, maar geruststelling wel toen ze zei: ‘Ze knippen nu het topje eraf!’

Dit bleek gelukkig te gaan over de steriele handschoen die om mijn hand ging en niet over mijn vinger. Met twee k-draden en dankbaarheid voor de orthopeed verliet ik die dag de kliniek. Hoewel uit de bedragen op de factuur niet wijs te worden was heeft de verzekeraar zonder problemen het eindbedrag vergoed. De ongelijkheid in de wereld is ingewikkeld.

Elisabeth Rieff, anesthesioloog, Erasmus MC

buitenland
Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.