Gedateerd

Midden jaren tachtig van de vorige eeuw mocht ik als pas afgestudeerd huisarts waarnemen in een van de prachtige lintdorpen in Noord-Holland. Blij met de kans die ik kreeg, gezien de overvloed aan huisartsen, pakte ik deze met beide handen aan. De praktijk zag er wat gedateerd uit. Een ruime wachtkamer, destijds niet ongebruikelijk in verband met de inloopspreekuren. En een wat donkere spreekkamer met een groot donkerbruin houten bureau.

Door de stapels boeken, losse papieren en de gebruike­lijke kwikbloeddrukmeter was er nauwelijks ruimte om te schrijven. Verdekt opgesteld stond een klein asbakje met de resten van een sigaar. Her en der lag verspreid wat as. Een groene kaart was er niet, wel waren er los­­bladige boekjes waar de dossiers van de patiënten op alfabet in stonden. Op het soms moeilijk leesbare handschrift na best wel overzichtelijk! Tijdens een van de spreekuren kwam een oudere man binnen met spannings­klachten. Hij was hier al enkele tientallen jaren mee bekend en had er al diverse therapieën voor gehad. Om mij een beeld te vormen bladerde ik door zijn dossier. Groot was mijn verbazing toen ik zag dat hem eind jaren zestig was geadviseerd per dag enkele sigaretjes te roken, toen niet ongebruikelijk, nu onvoorstelbaar!

Jaap Voorsluys, huisarts niet-praktiserend, Uden

Geboortejaar 1956