Dikke voldoende

Mijn lieve collega is er een uit 1969, een echte generatie X. Zoals haar jaargenoten is ze loyaal en heeft ze de mentaliteit van ‘niet lullen maar poetsen’. En ik? Geboren in 1985, een typische millennial. Ik ben van de digitalisering. We schelen zestien jaar, en toen ik hier kwam werken, was ik nieuws­gierig naar hoe we zouden samenwerken. Maar ik zat er helemaal naast met mijn eerste indrukken.

Met mijn eerlijke hoofd zeg ik alles wat ik denk – en tot mijn verrassing deed zij dat ook. Dat zorgde meteen voor een open sfeer, en zo groeide een fijne samenwerking.

Inmiddels kunnen we lezen en schrijven met elkaar. Zij helpt mij met haar rijke levenservaring bij ingewikkelde diagnoses en wijst me op een vriendelijke manier op mijn taal- en spreekfouten. En ik? Ik spring bij als ze met een frons over haar leesbril naar de computer kijkt, een snelkoppeling niet voor elkaar krijgt, of huisartseninformatiesysteem HiX weer eens dwarsligt. Dan los ik het even voor haar op – en zijn de rollen voor een moment omgedraaid.

Af en toe moet ik stiekem lachen als ze het heeft over een casus uit het ‘jaar kruik’. Soms maak ik dan sarcastisch een grap: ‘Ja ja, toen was ik nog twee componenten...’ Ze heeft zoveel meegemaakt en geleerd, en die ervaring straalt ze uit. Mijn werk is echt een dikke voldoende, maar samenwerken met deze heerlijke ­generatie X’er maakt dat mijn werk een dikke 10 is.

Wendy Balder, physician assistant

«Geboortejaar 1985

Dat er momenteel meerdere generaties op de werkvloer rondlopen leidt ongetwijfeld tot veel misverstanden en onbegrip, maar vast ook tot mooie inzichten en hilarische errors die het vertellen waard zijn.

Voor onze eindejaarsspecial met als thema ‘generaties’ vroegen wij naar jullie verhalen over verontrustende of grappige momenten tussen u/jou en oudere of jongere collega's of patiënten.