De maatschap
1 reactieAls kersvers lid van een maatschap interne geneeskunde van een groot stadsziekenhuis was ik uitgenodigd voor een ‘maatschapsdiner’. Een etentje voor alle leden en hun aanhang, bij de voorzitter van de maatschap in een prachtige villa in een lommerrijke omgeving.
Terugkijkend moet ik toen niet alleen een van de jongste specialisten geweest zijn, maar ook een van de eerste vrouwen, en niet eens getrouwd. Voorafgaand aan het diner was een borrel met heerlijke hapjes. Het was een gezellig geroezemoes toen de echtgenote van de voorzitter zich aan mij voorstelde. ‘Welkom, leuk dat u er bent’, zei ze hartelijk, om vervolgens geïnteresseerd te vragen: ‘En wat doet uw man eigenlijk?’
Carolien Smorenburg, internist-oncoloog, Amsterdam
«Geboortejaar 1965
Dat er momenteel meerdere generaties op de werkvloer rondlopen leidt ongetwijfeld tot veel misverstanden en onbegrip, maar vast ook tot mooie inzichten en hilarische errors die het vertellen waard zijn.
Voor onze eindejaarsspecial met als thema ‘generaties’ vroegen wij naar jullie verhalen over verontrustende of grappige momenten tussen u/jou en oudere of jongere collega's of patiënten.
Bedrijfsarts, Lexmond
Hoe herkenbaar…
Na mijn afstuderen in 1978 werkte ik als assistent chirurgie. Jong, vrouw en toen vrijgezel. Ook aan mij is een aantal keren gevraagd bij welke man (lees: specialist) ik hoorde….
Of de patiënt op zaal die mij, nadat ik hem uitvoeri...g gesproken en onderzocht had, vroeg Zuster kunt u mij nu nog even de po brengen? Wat ik uiteraard gedaan heb.