Een ander potje
3 reactiesZomaar een willekeurige pijnpoli. Er meldt zich een patiënt met rugklachten. Hij heeft moeite met het uitoefenen van zijn vak, buschauffeur. Door de klachten zit hij ziek thuis. Hij wil erg graag weer aan het werk, en wil vooral geen uitkering.
Bij onderzoek zijn er duidelijke aanwijzingen voor een facetsyndroom. Slecht nieuws voor de patiënt: behandeling daarvan wordt niet meer vergoed. Voor deze boodschap van de verzekeraar wordt een beroep gedaan op de resultaten van de MINT-studie.
Bezwaar maken, met onder andere als argument dat patiënt mogelijk goed te behandelen is en daardoor niet in een WAO-situatie terecht hoeft te komen, haalt niets uit. De verzekeraar blijft onvermurwbaar. Enkele brieven, zowel van verzekerde als van de dokter, brengen geen enkele verandering. Liever een paarhonderd euro niet hoeven uitkeren, dan iemand uit de WAO houden. De mevrouw aan de andere kant van de lijn verwoordt het als volgt: ‘Het is een ander potje, dus …’
Reclameboodschappen van verzekeraars (‘Mens wat ben je mooi’, ‘Raad en daad’, ‘Da’s wel zo logisch’) komen telkenmale in een ander daglicht te staan.
J. Jonker
verzekeringsarts, MAASTRICHT Nederland
Inderdaad worden anesthesiologische pijnbestrijdingstechnieken voor chronische aspecifieke rugklachten niet meer vergoed. Het argument hiervoor is niet dat deze technieken te duur zouden zijn of dat zorgverzekeraars niet willen betalen om patiënten... sneller aan het werk te helpen.. Het argument is dat er geen wetenschappelijk bewijs is dat deze technieken een meerwaarde hebben t.o.v. de standaardbehandeling. Te weten: multidisciplinaire oefentherapie. Lees hiervoor het zeer goed gedocumenteerde standpunt van het Zorginstituut Nederland uit december 2015. Welnu: als een behandeling niet blijkt te werken, dan doet het er niet toe uit welk potje het geld komt, want het is dan per definitie altijd weggegooid geld.
Kennelijk is de schrijver van dit perikel het niet met dit standpunt eens. Dan is er maar één oplossing: zelf aantonen dat deze behandeling wel helpt. Meent u echt dat mensen sneller aan het werk komen door deze techniek? Toon dat dan aan door middel van een goed opgezet onderzoek!
Overigens ben ik het geheel met coll. Van Bolderen eens dat bij het beoordelen van de waarde van een behandeling de eventueel bespaarde kosten op uitkeringen eveneens een belangrijk meetpunt zou moeten zijn.
Terzijde: de WAO is een gepasseerd station; we hebben al 11 jaar de WIA. En de man komt waarschijnlijk niet in de WIA; hij zal wel geschikt worden bevonden voor passend werk.
Laatste opmerking: ik krijg de indruk dat, nu bedoelde behandeling niet meer vergoed worden, men op poliklinieken pijnbestrijding vaker zwaardere pijnstillers, morfinepleisters e.d., voorschrijft. Is dat wel het goede alternatief, is daarvan bewezen dat het helpt? Is er een meerwaarde t.o.v. de standaardbehandeling? Hoe verstandig is het om chauffeurs dergelijke medicatie voor te schrijven?
Alex van Bolderen
voormalig directeur LAD, Doorn
Het is jammer dat zorgverzekeraars soms zo weinig begrip hebben voor dit soort situaties. Het wordt ook tijd dat zij ophouden te suggereren/stellen dat zij de belangen van de patiënten behartigen. Zorgverzekeraars zijn gewoon schadeverzekeraars die p...roberen de polisvoorwaarden zoveel mogelijk in hun richting te interpreteren zodat zij niet hoeven uit te keren en zijn absoluut geen belangenbehartigers van patiënten. Zie ook de zeer lezenswaardige column van Marcel Levi in MC, nummer 50 pag. 13 over de prijslijsten. Ook daar wordt de houding en gedrag van zorgverzekeraars en de gevolgen daarvan. Het zou daarenboven ook goed zijn dat de politiek bij de kosten van de gezondheidszorg ook zou de besparingen op de sociale uitkeringen zouden meetelellen. De LAD heeft dat samen met de KNMG al in de jaren tachtig bepleit maar de politiek wilde daar tot heden niet aan. Het zal het naar alle waarschijnlijkheid het probleem van de verschillende "potjes" helaas niet direct oplossen.
Feike Gerbrandy
Oogarts, Amsterdam
Heel herkenbaar. Het belang van de patiënt is voor een verzekeraar niet relevant. Hoe minder de verzekeraar hoeft uit te keren hoe beter.
Er moet een weg zijn om voor de verzekeraar wél interessant te maken een behandeling te vergoeden die kans bied...t op voordelen als niet of korter in de ziektewet of arbeidsongeschikt. Daarvoor hebben we de politiek nodig.