Zondagsdienst?
6 reactiesIk ben de huisarts van een 6-jarig patiëntje met een zeer zeldzame genetische afwijking, die onder controle is bij de oogarts in het academisch centrum. Vanmorgen belde moeder dat hij al enkele dagen klaagt over pijn aan zijn ogen. Normaal gesproken wordt dan de oogdruk gecontroleerd. Zij had dus de poli Oogheelkunde gebeld en te horen gekregen: wij draaien vandaag een zondagsdienst (op goede vrijdag?!), belt u maar uw huisarts.
Nu de verhalen over de hoge werkdruk in de huisartsenzorg inmiddels algemeen bekend zijn, begrijp ik niet dat dit soort dingen nog op deze manier gecommuniceerd wordt.
Maar goed, de patiënt moet worden geholpen en dus heb ik mijn ergernis weggeslikt en het jochie laten komen om te kijken of ik inmiddels de oogdruk à vue kan vaststellen. Helaas, kan ik nog niet. Dus gebeld met het academisch centrum.
Poging 1: meldkamer belt oogarts via mobiel. Voicemail.
Poging 2: via meldkamer doorverbonden. Langdurig in de wacht, na vijf minuten zelf opgehangen en opnieuw gebeld.
Poging 3: weer via meldkamer doorverbonden. Opnieuw langdurig in de wacht, uiteindelijk wordt de verbinding verbroken.
Poging 4: in wanhoop maar de oogarts van het dichtstbijzijnde perifere ziekenhuis gebeld. Die wil me graag helpen maar heeft niet de apparatuur om de oogdruk bij een kind te meten. Adviseert mij om het te proberen via de afdeling.
Poging 5: via de afdeling toch de oogarts te pakken gekregen. Jochie mag vanmiddag komen.
Mij heeft het 45 minuten gekost en enorm veel frustratie
Resultaat: kind is waar het zijn moet, namelijk in het academisch centrum. Waar het vanmorgen al uitgenodigd had moeten worden zonder mijn tussenkomst. Mij heeft het 45 minuten gekost en enorm veel frustratie. Als u zich nog afvraagt waarom de huisartsen het gevoel hebben het afvoerputje van de zorg te zijn, en waarom een steeds groter deel van de huisartsen voortijdig stopt met het werk, dan is het antwoord: er moeten dingen politiek anders geregeld worden. Maar ook moeten collega-zorgverleners in de tweede lijn hun verantwoordelijkheid nemen, niet afschuiven op de huisarts, en zelf een goede bereikbaarheid voor hun patiënten en collega-zorgverleners garanderen. Ook op zelfbedachte feestdagen.
A.J. van Dijk
oogarts
De andere kant. Overigens heb ik geen relatie met deze casus. Het had ook net zo goed een ander specialisme kunnen zijn.
Dat moeder naar de huisarts werd verwezen terwijl zij zelf met het academisch centrum belde, is niet juist. Dat is duidelijk.... Hopelijk hebt u reeds met het betreffende afdelingshoofd hierover contact gehad. De meest effectieve manier voor verbetering.
Uw grootste frustatie lijkt te zijn dat het u 45 minuten heeft gekost. Daar hebt u echter zelf voor gekozen.
U had bij poging 1 de voicemail in kunnen spreken met het verzoek u terug te bellen. Ik ben tijdens mijn dienst ook met enige regelmaat met huisarts A in gesprek terwijl huisarts B mij probeert te bereiken.
Of u had (uw asisstente) de meldkamer kunnen vragen u terug te bellen zodra ze de oogarts aan de lijn hebben. Dit had u 3 minuten gekost, in plaats van 3 kwartier.
Moeder naar de spoed eisende hulp sturen met een briefje is een erg patient onvriendelijke optie. Oogartsen (en vele andere specialisten) hebben (vaak 7 dagen) bereikbaarheidsdienst. Ze zijn dus niet altijd in het ziekenhuis. Kunt u zich wellicht ook situaties voorstellen waarin de dienstdoende niet bovenop zijn telefoon zit en binnen 30 seconden opneemt.
I. Geerts
huisarts, ik zou gepensioneerd moeten zijn maar het vak is nog te leuk, Wijster
Wat een verhaal, wat een ergernis. Het kan toch veel eenvoudiger.
Aan de moeder van het jongetje geef je een briefje mee voor de dienstdoende oogarts in betreffend Academisch Ziekenhuis. " tot mijn spijt kan ik u niet bereiken , hierbij stuur ik u u...w patiente voor een druk meting" met collegiale groet. Zij meldt zich bij de SEH die je nog even kan bellen dat dit kind er aan komt.
J.A. Bruggers
Huisarts, Groningen
👍 Goed idee.
Verantwoordelijkheid terug waar hij hoort, patiënt geholpen en een minimum aan frustratie. Ik heb goede hoop dat ik het op die manier ook tot de 67 vol houd.
F.G.M. Ploegmakers
huisarts n.p., Dordrecht
Oncollegiaal gedrag kan door de 'politiek' niet opgelost worden. De ellende is dat als je ermee geconfronteerd wordt, het kwaad al geschied is. De arts moet het eerst oplossen, dat kost tijd en ergernis, kan daarna pas boosheid spuien, hetgeen U in d...it stukje gedaan heeft. Oncollegiaal gedrag kan alleen veranderen door betere communicatie tussen de collega's onderling.
G.A. Lemmens
Huisarts, Den bosch
O.a. dit soort frustrerende situaties en andere steeds verder toenemende 'over-de-schutting-donder-zaken' kosten onze praktijk inmiddels gemiddeld minimaal 1 uur per dag. Ja mensen, dat leest u goed: 1 uur PER DAG! Zonde van de tijd he? En dan hebbe...n we het over een goede dag. Het betreft overigens NUL huisartsgeneeskunde. In deze tijd hadden wij 4 en met geluk 5 patienten kunnen helpen. Dat er inmiddels steeds vaker ook een wachttijd is voor een afspraak bij de huisarts, is dan ook niet vreemd. Wij huisartsen zijn artsen, dus geen wachttijdbemiddelaars, geen klusjesmannen (of vrouwen) voor de 2e lijn en allerlei andere instanties, geen afvoerputjes, geen briefjes schrijvers.
Het is gewoon zo verschrikkelijk zonde... En het eindresultaat is vaak hetzelfde: patient alsnog naar het ziekenhuis, of specialist mag alsnog diens eigen 'huiswerklijstje' zelf afhandelen, daar zijn wij namelijk geen huisartsgeneeskundig specialist voor geworden. De huisarts kan veel, maar wordt de laatste jaren toch wel ernstig overschat!
Dit wil toch niemand? Laten we hiermee stoppen en gewoon weer allemaal verantwoordelijkheid nemen voor onze eigen taken. Alvast heel hartelijk dank voor uw medewerking beste collega's, want daar krijgen we weer meer blije huisartsen van in ons mooie land! En dat wil toch iedereen?
A. van Strien
specialist ouderengeneeskunde
Zeer herkenbaar deze situatie en ja collega's in het ziekenhuis moeten stoppen met zaken afwentelen op de collega's buiten het ziekenhuis. Maar wij kunnen/moeten in de 1e lijn ook assertiever worden en dit afschuiven ook niet continu accepteren! Een ...korte brief voor de SEH arts met beschrijving situatie had ook gekund. Met daarbij een kort gesprek met de SEH arts dat kind onderweg is. En dat de verantwoordelijkheid voor het goed regelen van de oogheelkundige zorg voor dit kind vanaf dat moment bij het academisch centrum ligt. Op korte termijn mogelijk niet super patiënt vriendelijk maar op langere termijn is de patiënt hier veel meer bij gebaat.