Waar is de dokter gebleven?
16 reactiesMet een beroepsverleden als neuroloog kom ik ditmaal als patiënt in een topklinisch ziekenhuis voor een kleine chirurgische ingreep onder narcose rond de schouder. De operatie is medisch-technisch goed verlopen, maar ik heb me verwonderd over wat men in beschouwende vakken en chronische zorg de arts-patiëntrelatie noemt.
Twee maanden vóór de geplande operatie heb ik een afspraak op de polikliniek bij chirurg A, waar ik te woord word gestaan door een jonge vrouw in witte jas, die haar functie – bij navraag coassistent – niet noemt. Vervolgens word ik onderzocht door een arts, van wie ik de functie op dat moment ook niet precies weet.
Ik kom terecht in een zogenaamd straatje en krijg instructies voor de af te leggen route: een tijdsschema en een lijst met namen van de zorgverleners van dit straatje. Na zes zorgloketten te hebben bezocht zit ik drie uur later in de wachtkamer van de anesthesioloog voor een preoperatief consult. Nee, niet dé anesthesioloog, want hij is niet degene die bepaalt wie op die dag de narcose zal toedienen.
Twee maanden later word ik op de afdeling dagopname door de verpleegkundigen goed geïnstrueerd, naar de verkoeverkamer gereden en voorzien van een infuus. Ik zie of spreek geen dokter, geen anesthesioloog, geen chirurg, niet vóór en ook niet na de ingreep. Ik word wakker met een verband rond de schouder en krijg een brief mee. Daarin staat de naam van chirurg B, die de operatie heeft verricht – bij navraag een chirurg in opleiding uit het naburige academische ziekenhuis – en de naam van chirurg C, bij wie de controle wordt afgesproken.
Twee weken later worden de hechtingen vakkundig verwijderd door een doktersassistente en komt chirurg C de wond inspecteren. Het litteken ziet er goed uit, moet zorgvuldig worden gemasseerd, niet blootgesteld aan de zon, anders factor 50 gebruiken. Ik uit mijn waardering voor de geslaagde ingreep en de zorg rondom de operatie, maar ik meld ook mijn bedenkingen over de arts-patiëntrelatie. Ik had het prettig gevonden om te weten wie mijn behandelend arts is; om kort voor de operatie even kennis te maken met de operateur; ook een enkel woord na afloop van de operatie had ik op prijs gesteld, evenals een controlebezoek bij diezelfde operateur. Voor chirurg C is mijn verhaal erg onwaarschijnlijk, omdat het totaal niet strookt met de werkwijze van haar specialisme.Tja, en nu had ik het gewaardeerd als zij onbevangen naar mijn ervaring had geluisterd.
Ik heb ervaren hoe efficiënt en goed geolied dit gezondheidheidsbedrijf draait, maar ook hoezeer de relatie tussen arts en patiënt uit het zicht is geraakt. Wat centraal staat is het systeem van de georganiseerde zorg, blijkbaar nodig om zo’n ziekenhuis financieel-economisch gezond te houden.
Onlangs verscheen het boek Wat is er met de dokter gebeurd? onder redactie van Baziel van Engelen, Gert Jan van der Wilt en Marcel Levi. Ik denk dat er nog een volgend boek te schrijven valt: Waar is de dokter gebleven?
GJ Bonte
Neuroloog, Dalfsen
Met als uitvinder Walter Schrader zou ik voor 2019 als woord van het jaar dan ook het woord gezondheidsbioindustrie willen voorstellen... Met als definitie "de efficiënte, maar volstrekt anonieme en/of onpersoonlijke zorgverlening in megazorginstelli...ngen."
Drs. R. Koster
OOGARTS, Veenendaal
Inderdaad van buitenaf zijn de invloeden en dwang duidelijk aanwezig, maar er zijn klaarblijkelijk artsen/c.q. Med Spec. Bedrijven, die deze afwezigheid van direct patiënten contact kennelijk graag omarmen....ik zou zeggen het is gewoon volstrekt onb...eleefd wat in de bovenstaande ervaring pre-, per- en postoperatief bij een schouderoperatie wordt beschreven.
Gezondheidszorg is pas goed als het 'werk' goed is gedaan, inclusief een direct patiënt-arts contact, dan pas is de gezondheidszorg efficiënt èn effectief: kwaliteit goed en patiënt tevreden....
Gaellaa
huisarts, Nagele
De spijker wordt volledig misgeslagen. Mooie demonstratie en o zo herkenbaar.
Ik citeer: Rien Van, psychiater Tijdschrift voor psychiatrie jaargang 56 , februarie 2014
Nog steeds menen velen dat evidance-based psychiatrie gelijk is aan het zo zui...ver mogelijk toepassen van protocollen en methodieken. Daarom kan niet genoeg worden herhaald dat DE BEHANDELAAR het verschil maakt. Evidence-based werken is vooral het vermogen om de specifieke interactie met de patiënt die voor u zit, te optimaliseren.
Om in gewoon plat Nederlands te zeggen en dicht bij huis zodat we het allemaal degelijk herkennen: : het maakt WEL DEGELIJK uit wat voor een partner je in je bed vindt. Ik wil mijn eigen partner.
Cornelis Bruijninckx
niet praktiserend chirurg, Den Haag
Ik begrijp niet dat artsen in deze ‘routine’ hun werk willen (en kunnen) doen. In mijn ogen moet je alleen dokter worden als je graag wilt dokteren, en dat dokteren houdt vooral in dat je een goede band met je patiënten probeert te smeden, ook al zij...n de contacten kort, en dat je daarvan geniet.
Walter Schrader
Huisarts, Leiden
Deze verkaveling in de Zorg vergelijk ik weleens met de ruilverkaveling in de agrarische sector.Het eindproduct is grootschalige industriële Bio-industrie. Houdingsverval zien we in de agrarische sector ten aanzien van dierenleed en milieuverontre...iniging. Dierenartsen staan machteloos tegenover veevoederproducenten en Farmaceuten en veel van hen houden de ogen gesloten en werken actief mee. Empathie, compassie zijn begrippen die we in de beleidsstukken niet terug zullen vinden, niet in de Bio-industrie en helaas ook niet in de Humane variant daarvan. Rendement is onterecht een zuiver economisch begrip. Een koe is een melkmachine op weg naar de slachtbank, de mens is een lijdend voorwerp met de barcodes van de DBC's op zijn voorhoofd vertwijfeld zijn weg zoekend in het doolhof van zorgstraten..
GJ Bonte
Neuroloog, Dalfsen
@Hairwassers: Jawel, zo kan het wel. De zorg is een product, de patient is een client en de dokter is een figurant die moeiteloos ingewisseld kan worden door een andere figurant, of dit nu een andere dokter is, een physician assistent, een verpleegku...ndig specialist of een ander poppetje met een fancy naam. En een product als de zorg kun je automatiseren, zodat het product efficiënter wordt geleverd, en de radertjes goed geolied blijven draaien.
Zo wilden bestuurders, politici, patiëntenorganisaties en helaas ook vele artsen de zorg inrichten. Anoniem, efficient en karakterloos. En zo geschiedde...
Zoals Radiohead het al verwoordde: "Like a pig in a cage, on antibiotics."
DAE Hairwassers
Patient advocate borstkanker en erfelijke aanleg voor borst- en eierstokkanker, Huissen
Echt elk woord is herkenbaar. Het kan zo gewoon niet. Punt.
Jurriën Wind
huisarts, WIJK EN AALBURG
Goed stuk!
Wanneer ik een ontslagbrief krijg vanuit het ziekenhuis beslaat de eerste pagina tegenwoordig alle namen der maatschapsleden (soms meer dan 30). Op het eind vaak ter zake doende onzin bij welk certificerings- of kwaliteitsorgaan het ziek...enhuis is aangesloten.
Naar informatie over de patiënt is het nogal eens zoeken: regels en protocollen lijken voor 'de mens' te gaan. Leve de grootschaligheid en anonimiteit.
Nog even en je kunt bij een postoperatieve vraag alleen nog 'te woord worden gestaan' door zo'n Billy-achtig mannetje als bij Bol.com
Piet van Loon
Orthopeed/ houdingsdeskundige, Oosterbeek
Als mogelijk een der laatsten der Mohikanen, die als snijdend specialist juist die arts-patiënt relatie koesterde en vanaf eerste contact tot uitbehandeld zijn ( complexe wervelkolomchirurgie, scoliose) het aanspreekpunt was, ben ik door de opkomend...e "straatjes-geneeskunde" in mijn vakgebied de orthopedie en de op efficiëntie gerichte aansturing van ziekenhuizen, in carrière geknakt geraakt. Het lijkt er nu echt op, dat deze benadering van arts-zijn met dit verhaal de langste tijd gehad heeft. Indertijd een RvB, die "helemaal klaar was voor de Marktwerking", de weinig opleverende of risicovolle DBC's eruit duwde en de lucratieve straatjes ging koesteren. Mijn vasthouden aan conservatieve mogelijkheden en steeds beter uitleggen ( kost veel tijd, levert niets op) van het oorzaak-gevolgverhaal, we hebben het over het houdingsverval bij de jeugd met haar enorme gevolgen, kon door de RvB zelfs bij de Inspectie worden neergelegd, die het als "dwaling in de Geneeskunde met experimentele operaties als gevolg", zou gaan onderzoeken. Het werd voor IGZ een drama, pas na tien jaar en druk door de Nationale Ombudsman uitgebreide excuses van (nu) IGJ, maar je schiet er niet veel mee op, als een RvB opnieuw schone schijn blijft ophouden en bovenbeschreven ervaringen ook bij niet collega-patiënten pijn beginnen te doen. Hoe zou het met gelijkgestemde collega's zijn gegaan? Allemaal al weg? Quo vadis?
Ton Pennings
Gynaecoloog n.p., Den Haag
Uit het hart gegrepen ! Wat zijn we to h afgegleden ! De Beste medische zorg (volgens Rutte in de wereld ) Rutte was nog niet geboren toen de zorg echt goed was !
A. Pfaff
Anesthesioloog, Maastricht
Wat nu als de behandeling niet zo goed was afgelopen? Chirurg C is hiervoor verantwoordelijk, maar waarschijnlijk wordt de klacht ingediend tegen één of meerdere van zijn 'boodschappers'. Dit is een probleem waar de tuchtcolleges al langer mee geconf...ronteerd worden. Er is duidelijk iets fout gedaan, maar de verkeerde BIG geregistreerde is aangeklaagd. Het wordt tijd dat elke patiënt op papier duidelijk vermeld krijgt wie zijn behandelende (dus aanspreekbaar, verantwoordelijke) specialisten zijn. Hier ligt m.i. een verplichting bij de Raden van Bestuur.
Bianca van Ginderen
Gynaecoloog, Rotterdam
Zeer vervelend dat u dit zo heeft moeten ervaren. Maar om op eerder commentaar te reageren lijkt mij dit niet toe te schrijven aan een generatiekloof maar meer aan opleiding en cultuur binnen een ziekenhuis.
In mijn praktijk (als jonge klare gynaeco...loog) ga ik voor een ingreep eerst langs de verkoeverkamer waar ik mijzelf en mijn team(AIOS/ co assistent) voorstel en verifieer of er nog vragen zijn. Time out op de operatiekamer wordt door het gehele team gedaan en aan het einde van de dag zie ik patiënte op de afdeling voor uitleg over het verloop van de ingreep. Overigens zijn de ingrepen die ik verricht voor 80-90% bij patiënten die ik eerst zelf op de poli heb gezien.
Dus.... het kan nog wel met een dokter in beeld.....
Willem de Wit
Gynaecoloog, Vlaardignen
En geen dokter na de ingreep!
Helaas een toenemend probleem is dat de organisatie en niet meer de patient voorop wordt gesteld.
Zie ook wat het capaciteitsorgaan recentelijk heeft gezegd over de manier waarop jonge specilaisten willen werken. Ke...nnelijk is er een generatie kloof.
GJ Bonte
Neuroloog, Dalfsen
Treffender kan het niet... En het is ronduit zorgwekkend dat chirurg C dit als volstrekt normaal is gaan beschouwen. Treurig...
Petra Poels
neuroloog, niet praktiserend, Nijmegen
Ja, dat is nou precies het punt van mijn verhaal. Waar is die dokter gebleven? Geen time-out, maar een voortdurende wissel van spelers.
Jeroen
Basisarts , Amsterdam
Ik neem aan dat er tegenwoordig bij elke chirurgische ingreep een time out wordt uitgevoerd? Raar dat u geen dokter vooraf aan de ingreep heeft gezien...