Virologica

Zo adviseert de GGD in Amsterdam dat kinderen samen mogen dansen, maar ben je 13 of ouder, dan mag je er, als je tenminste niet tot hetzelfde huishouden behoort, niet bij zingen; ben je boven de 18 dan mag je alleen buiten dansen en moet je het bij neuriën houden, tenzij je danspartner dezelfde voordeur heeft, want dan mag je daar wel weer binnen mee dansen – mits je er niet bij zingt natuurlijk, en tenzij het in een kerk of moskee is. Ik vermoed dat er nu wordt gewerkt aan een wet waarin staat wat je voortaan wel en niet mag zingen.

Gelukkig hebben we onze regering nog. Weliswaar had die ons in januari met stelligheid bezworen dat het allemaal reuze mee zou gaan vallen met dat virus (vergissing, kan gebeuren) en wisten ze kort nadien te melden dat het virus in ons land zeker geen voet aan de grond zou krijgen (nou ja, voortschrijdend inzicht en zo). Weliswaar had Grapperhaus iets te uitbundig gefeest (ach ja, komt in de beste families voor). Weliswaar hadden ze kort geleden nog geprobeerd om gezichtsbedekking strafbaar te stellen (toegegeven, daar was het dan misschien net even misgegaan, soit) en bleek het preventief opsluiten van bejaarden toch niet zo heilzaam als gedacht (inschattingsfoutje, kan de beste overkomen). Maar in september lieten onze minister en hoofd van het RIVM ons dan toch geruststellend weten dat het dragen van mondkapjes een totaal zinloze bezigheid was, die dan ook niet werd aangeraden. Nee, het was zelfs beter om die ondingen helemaal niet te gebruiken. En omdat de regering altijd weet wat goed voor ons is (oké, soms even niet, maar dat zijn incidentjes) ging het van hop! Weg ermee. Inmiddels echter is diezelfde overheid geheel bekeerd en heeft opnieuw de oplossing. Nee, nu écht: mondkapjes en niets dan mondkapjes zult gij dragen!

Kwaliteitseisen worden er overigens gelukkig in het geheel niet aan die dingen gesteld, dus men maakt het ons niet moeilijker dan nodig is. Het maakt dan ook niet uit hoe en waarvan ze gemaakt zijn. Dus ging ik aan de slag met satijn, katoen, vitrage en kippengaas, liet mijn fantasie de vrije loop en knutselde er tijdens een gezellige bijeenkomst met een tiental vrienden lustig op los. Er is door de minister van Huisvlijt zelfs een heuse knip- en plakinstructie op de website van het ministerie gezet zodat je ook je eigen patroontje voor je gezicht kunt fröbelen. Ze werken dan wel helemaal niet, zoals blijkt uit onderzoek gepubliceerd in vooraanstaande medische vakbladen, maar dat was niet meer dan een flauw intermezzo: die jongens hadden natuurlijk helemaal niet begrepen waar het om gaat. En juridisch schijnt het ook al niet te kunnen, blijkens het oordeel van de Nederlandse Orde van Advocaten die de regeling afbrandde, maar die juristen weten natuurlijk ook niet waarover ze het hebben. Nee, dan doet onze regering het een stuk beter.

En daar zit ik dan, vol trots met mijn zelfgemaakte trendy mondkapje. Het zit niet heel lekker maar als je er wat aan plukt of gewoon je neus vrij houdt, valt het best mee. Soms zakt het ook weleens wat scheef, maar met wat schuiven en trekken zet je het weer goed. En kom op zeg, af en toe gun ik mezelf net als alle anderen ook even een kaploos moment. Dan stop ik het even bij mijn zakdoek in mijn broekzak en kan ik mijn opgestapelde CO₂ weer even kwijt. Het werkt geweldig. Dit exemplaar houd ik, want ik ben niet ziek geworden in die drie weken dat ik dit kapje draag.

Jan Vingerhoets, huisarts, Bergen op Zoom