Uw euthanasie wordt een beetje later…?
3 reacties
Vlak voor mijn vakantie doet een van mijn patiënten, een bejaarde dame met een zeldzame, ongeneeslijke longziekte, een verzoek tot euthanasie.
Na analyse in het regionale ziekenhuis is ze voor een second opinion naar het academisch ziekenhuis geweest. Helaas voor mijn patiënte komen ze ook daar tot de conclusie dat er voor haar geen kans op genezing meer is. Met palliatieve medicatie wordt ze naar huis gestuurd. De medicatie zou mogelijk de komende weken tot maanden enig effect kunnen hebben.
Al maanden komt ze haar huis niet meer uit. Met vier liter zuurstof heeft ze net genoeg puf om de voordeur van haar flat te openen. Als ze haar maaltijd heeft opgewarmd, moet ze bijkomen. Eenmaal op adem blijkt het eten koud.
Het leven heeft voor haar geen inhoud meer, ze wil dood (‘liever nog gisteren dan vandaag’) en ze vraagt daarbij om mijn hulp.
Haar verzoek is voor mij invoelbaar en de SCEN-arts oordeelt dat haar situatie voldoet aan de zorgvuldigheidseisen van de Wet toetsing levensbeëindiging op verzoek en hulp bij zelfdoding.
Een uur voor de daadwerkelijke euthanasie belt een van de longartsen van het academisch ziekenhuis. Hij neemt waar voor de behandelend longarts, die op vakantie is. Hem is de euthanasie toevallig ter ore gekomen en hij is het niet eens met het euthanasieverzoek: als haar behandelaar geeft hij geen toestemming. Hij dreigt ‘een melding te doen’ als de euthanasie wordt ingewilligd. Patiënte moet volgens hem eerst wachten op de effecten van de palliatieve medicatie. Saillant detail is dat deze longarts de patiënte uitsluitend op papier kent.
Het is mijn derde euthanasie, en de dreigende taal van deze longarts brengt me uit evenwicht. Stelt u zich de situatie bij de patiënte en de familie voor: in plaats van de deurbel gaat de telefoon. Het wordt later…
Ondertussen sta ik voor de lastige beslissing om de euthanasie wel of niet door te laten gaan. Alles in mij zegt dat de euthanasie het juiste is om te doen. Ik ben niet over één nacht ijs gegaan. Je zorgt altijd al dat alle documentatie keurig op orde is, het is al belastend genoeg. En los van de spanning van de gehele procedure hangt er toch altijd de angst voor vervolging in de lucht. En nu komt daar dus de dreiging van een melding bij. Ik besluit een rondje te gaan wandelen om de orde in mijn hoofd te herstellen en ik ervaar veel steun aan de betrokken SCEN-arts. Een moment waarop je goed begrijpt waar de ‘S’ van SCEN voor staat.
Uiteindelijk vindt de euthanasie plaats en dit gebeurt lege artis, blijkt ook uit het oordeel van de toetsingscommissie.
Ik denk terug aan het telefoongesprek, een uur voor de euthanasie. Euthanasie is al belastend genoeg, voor de patiënt, de familie en de dokter. Waar je als collega op zo’n moment behoefte aan hebt is steun. Dit telefoontje heeft alleen maar de angst, de twijfel en het wantrouwen vergroot. Wat bezielde deze collega?
download dit perikel (pdf)Heeft u ook een perikel? Stuur uw verhaal naar redactie@medischcontact.nl
Frank Perquin
Verzekeringsarts/bedrijfsarts., Meppel.
Ik was van plan te reageren om de collega huisarts een hart onder de riem te steken. Dit soort zaken is al moeilijk en zwaar genoeg zonder onnodig gedoe. Maar ik kan het niet mooier verwoorden dan collega Hermens dus laat het hier maar bij.
b kooistra
specialist ouderengeneeskunde, almere Nederland
Op de dreiging met een melding zou je kunnen zeggen: "bedankt voor je meedenken en je inzet, maar melden doe ik zelf al dus dat hoeft echt niet hoor". Je moet zo'n warrige collega een beetje lief toespreken. Verder zou je hem een cursus over het ber...oepsgeheim kunnen aanraden: het ongevraagd snuffelen in het dossier van een patiënt die je niet onder behandeling hebt kan al niet, en daar vervolgens ook nog mee naar buiten komen is echt niet meer van deze tijd.
Frank Hermens
Longarts, Doetinchem
Beste collega,
De collega longarts die u met louter papieren kennis over uw patiënt dreigde met een melding is niet alleen zeer onprofessioneel en oncollegiaal, maar zeer waarschijnlijk ook ernstig in de war door een aandoening die elke moraal en ...vermogen tot rationeel nadenken verziekt. Deze aandoening heet geloof.
Laat u niet van de wijs brengen door dit soort mensen. Voer uw eigen moreel kompas.
Beste groet
F. Hermens
Longarts
Doetinchem