Praktijkperikelen
3 minuten leestijd
coronaperikel

Telesaturatie

Plaats een reactie
Getty
Getty

Gewapend met mijn covidmandje en dokterstas start ik mijn weekenddienst. Haaksbergen is een satellietpost van de Spoedpost Enschede, wat betekent dat de telefoon centraal wordt aangenomen en de dienstdoende Haaksbergse huisarts verzoeken voor consulten of visites digitaal doorkrijgt. Voor spoedvisites worden we gebeld.

De koude dokterstas in de auto heeft mij in het verleden een niet werkende saturatiemeter opgeleverd en dat zal mij deze dag niet gebeuren! Mijn wapen bij de covidvisites zit in mijn broekzak. Het verhaal van mijn collega uit de vorige dienst zit vers in mijn geheugen. Hij werd gevraagd een visite te doen bij een 78-jarige man, met zeven dagen covid, waarbij de melding luidde dat het wat minder ging. De man lag, in zijn kleren, rustig op de bank. Hijzelf vond een bezoek van de dokter niet zo nodig, maar zijn echtgenote belde omdat alleen naar de wc gaan sinds vandaag moeilijker ging door kortademigheid. Bij lichamelijk onderzoek gaf de saturatiemeter een O2 aan van 55 procent bij een ademfrequentie van 28. De man overleed een paar dagen later na opname op de ic.

Ik werk rustig mijn visites af. Een man met dyspnoe bij een longcarcinoom geef ik morfine en ik bestel zuurstof voor hem, dat binnen vier uur geleverd zal worden. Een jongen stijf van de cocaïne met veel overlast in de buurt kan ik niet kwijt aan de verslavingszorg, ggz en politie. Een oude man met buikgriep behandel ik symptomatisch. Ik start mijn spreekuur en zie een nieuwe visite verschijnen in mijn scherm. 73-jarige man, twaalf dagen covid, kan niet meer plassen en wordt wat meer benauwd. Ik lees in zijn dossier dat hij bekend is met BPH en met diabetes, en dat de eigen huisarts gisteren nog heeft gebeld. Het ging beter met de coronaklachten. Ik voel geen hoge urgentie en maak mijn spreekuur af, haal een katheterset uit de voorraadkast en rijd rustig richting de flat waar hij woont.

In de hal van de flat hijs ik me in de overall waar we er tijdens de eerste golf een paar honderd van hebben gekocht bij een asbestverwerkingsbedrijf, zet mijn masker op en doe mijn handschoenen aan. Ik haal de saturatiemeter uit mijn broekzak, pak mijn stethoscoop uit de tas en laat de rest buiten staan. Zo min mogelijk mee naar binnen om straks weer verder te kunnen. In bed tref ik een heftig benauwde man met een ademfrequentie van 40 en meet een saturatie van 51 procent. Zijn vrouw vertelt dat ze niet mocht bellen, want hij voelde zich niet slecht. Toch vertrouwde ze het niet.

De volgende dag bespreken we in onze praktijk het slechte ziekte-inzicht dat we meerdere malen hebben gezien bij deze ernstig zieke covidpatiënten thuis. En hoewel we ons bewust zijn dat onze saturatiemetingen bij zulke lage waardes onbetrouwbaar zijn, zegt het in ieder geval genoeg om te weten dat het zeer ernstig is. Mijn patiënt is linea recta, met 15 liter O2 in de ambulance, naar de ic gegaan.

Wij geven sinds deze twee ervaringen alle 70-plussers met covid niet meer de instructie te bellen als het niet gaat, maar we geven hen een saturatiemeter met de instructie te bellen als de saturatie onder de 94 procent komt. Evidencebased? Nee. Volgens de richtlijn? Nee. Maar een beter vangnet kunnen we op dit moment niet bedenken.

Anja van Kempen, huisarts, Haaksbergen

Praktijkperikel coronaperikel
Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Perikel insturen

Heeft u iets meegemaakt wat u deed fronsen, foeteren of lachen? Deel het met uw collega's!

Stuur uw anekdote in

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.