Stroomloos werken
Plaats een reactieIneens is het scherm van de computer zwart. Ook is het licht in mijn spreekkamer uitgevallen. Het gebeurt terwijl ik de gegevens van de eerste patiënt aan het invoeren ben. Tien over acht in de ochtend. Een kwartiertje later weet ik van mijn assistente dat de hele stad zonder stroom zit.
Wat nu? Spreekuur doen zonder computer en licht is eigenlijk niet mogelijk; zelfs mijn otoscoop werkt nu niet meer!
Vier mensen stonden er afgesproken, zo heb ik gezien. Daarna moest de agenda nog verder gevuld worden. Alleen, ook dat kan mijn assistente niet doen nu we zonder elektriciteit zitten. De drie patiënten die ondertussen in mijn – donkere – wachtkamer zitten, kiezen ervoor om toch door mij gezien te worden. Dan maar zonder computer…
Het blijken bijzondere consulten te zijn. Ineens is daar een gevoel ‘zonder tijdsdruk’ te moeten werken. Dit is ongetwijfeld wat mijn beroepsorganisatie bedoelt met ‘meer tijd voor de patiënt’. Ontspannen neem ik de anamnese af en doe ik mijn onderzoek, want zolang de stroomstoring niet verholpen is, weet ik dat mijn agenda en ook mijn wachtruimte zich niet verder zullen vullen. Een heerlijk gevoel!
Om kwart over negen flitst ineens alles weer aan: probleem met de stroom opgelost en langzaam maakt het gevoel van ‘weer moeten doorwerken’ zich van mij meester.
- Er zijn nog geen reacties
