‘Stennis in de stent’
Plaats een reactie‘Opvallend dat u geen pijn op de borst meer hebt. Net nu u weer teruggeplaatst bent op de hartbewaking. Uw hartfilmpje ziet er goed uit.’ De cardioloog in opleiding kijkt mij strak aan. ‘Komt het niet van alle spanning? U bent al gekatheteriseerd voor uw stentverstopping. Dat ging goed, toch?’ Naast de jonge specialist fronst de, voor mij nieuwe CC-verpleegkundige haar wenkbrauwen. Het is bijna nacht. Haperend vertel ik hen over mijn beklemdheidsklachten op de verpleegafdeling.
‘Mijn dienst zit erop. We houden u nog een nachtje voor observatie. Daarna kunt u naar huis’, vervolgt de jongeman zelfverzekerd en verlaat de kamer. ‘Voelt u zich serieus genomen door mijn collega?’, vraagt de CC-verpleegkundige. ‘Vvoor, voor geen mmmeter’, zeg ik bruusk.
‘Een nnnormaal rust-ecg heeft nauwelijks vvvoorspellende waarde bij een inininstabiele ppijn op de bborst in rust’, zeg ik aangeslagen. ‘Waarschijnlijk zie ik u niet meer want mijn dienst zit er ook op. Laat u niet afschepen. Volgens mij schat mijn collega u en uw medische voorgeschiedenis niet goed in. Hij leert nog. Wens u het allerbeste. Daag.’ Verbaasd zie ik de verpleegkundige weglopen en bij de deur naar mij zwaaien.
‘Het behandelteam heeft opnieuw over u gesproken.’ Mijn vaste CC-verpleegkundige staat de volgende dag enthousiast aan mijn bed. ‘Ik mocht uw casus uitgebreid toelichten. Ze zijn bezorgd. Willen u zo snel mogelijk behandelen. Onze specialist in stentcomplicaties is apart teruggekomen. U wordt zo opgehaald. Fijn toch?’ Overrompeld knik ik. Het warme middageten, met een onverstandig groot chocoladetoetje, staat voor mij. Mijn insulinepompje heb ik net geprogrammeerd. ‘Nee, u mag beslist niet eten hoor’, klinkt het plotseling opgewekt naast mij.
Volgens mij schat mijn collega u en uw medische voorgeschiedenis niet goed in
In hoog tempo word ik naar de behandelafdeling gereden. Gehaast probeer ik mijn insulineafgifte, bedoeld voor de middagmaaltijd en daarna, in het pompmenu te veranderen.
‘U hoeft niet bang te zijn. Wij helpen u wel. Maar u moet nu heel stil blijven liggen’, zegt de hoofdlaborante beslist. In de gekoelde behandelruimte vol röntgenapparatuur druk ik nog steeds op de menutoetsjes. Snel verdwijnt de pomp op een legger onder de behandeltafel. ‘Bèta-uitvoering van bionische man krijgt straks een probleem’, denk ik bezorgd.
De miniambulancegeluiden van mijn CGM-systeem overstemmen steeds harder het geruis van de airco. Kijkend op het grote scherm blijft de zwijgzame stentspecialist onverstoorbaar de katheter bewegen. ‘Dat zijn pppomp- en ggglucosesensoralarmen!’ roep ik ongerust. ‘O jaah? Ik duik even onder u. Niet bewegen, hè. Wat moet ik doen met uw mooie apparaatje?’, vraagt de omloopverpleegkundige even onverstoorbaar. ‘Het lijkt hier wel ‘Jisjiskefet’, flap ik eruit. Opgelucht en nu zonder haperen geef ik instructies. Onder mij somt de verpleegkundige monter de alarmen en mijn glucoseverloop op. Twee mislukte pogingen later verstomt de miniambulance. ‘We geven u even extra energie hoor. En, hoeveel glucose moet u hebben?’, hoor ik haar collega kordaat achter mij roepen.
De zwijgzame specialist kijkt mij voor het eerst langer aan. ‘Het was lastig. Ondanks de interrupties van uw insulinepompje bleef u kalm en stil liggen. Uw verstopte stent lag niet helemaal correct en is na de eerste herstelkatheterisatie onvoldoende open gebleven. Dat is nu opgelost. We hebben een goed hemodynamisch resultaat bereikt.’ Blij bedank ik hem. Kort glimlachend verlaat de specialist, met een goedkeurende knik naar de verpleegkundigen en laboranten, de behandelruimte.
‘Wij hadden begrepen dat u nogal gespannen en angstig bent. Niks van gemerkt. Soms praat u een beetje anders. Jiskefet! U durft. Wij “Jannies” zijn hartstikke serieus.’ Lachend verpakken de dames mijn verkleumde lichaam in warme dekens. ‘Wij brengen u wel terug naar de CCU. Hoeft u niet te wachten.’
‘Is het goed gegaan?’, vraagt liefste gespannen aan mij op de CCU. ‘Jaah. Bbijzondere specialist. Vvvakman, geen pprater. En dat ddamesteam, fantastisch. “Jiskefet” noemde ik ze zomaar.’ ‘Jiskefet kan ook een vat met as erin betekenen’, zegt liefste plotseling. Stil beginnen we samen te eten van het onverstandige, voor mij achtergehouden chocoladetoetje.
Ook een anekdote insturen? Mail naar kopij@medischcontact.nl.
Meer praktijkperikelen- Er zijn nog geen reacties
