Praktijkperikelen
1 minuut leestijd
Praktijkperikel

Sneeuwwitje

1 reactie

Een alleenstaande Syrische moeder treedt met haar dochter mijn spreekkamer binnen. Na weinig woorden en veel gebaren wordt het mij duidelijk dat de 6-jarige dochter gepland stond voor een hartoperatie, toen ze abrupt het land moesten ontvluchten.

De meegenomen radiologieverslagen ondersteunen het verhaal. Ik vraag vervolgens hoelang ze hier wonen en hoe ze hier terecht zijn gekomen.

De jonge moeder vertelt nuchter haar verhaal: ‘Mijn kleine meid was wit van het stof toen ik haar onder het puin van ons platgebombardeerde huis vandaan haalde. Ik raakte in één klap alles kwijt: een groot deel van mijn familie, mijn man. Als het aan mij lag, koos ik voor een eeuwige slaap om nooit meer wakker te worden. Maar voor de toekomst van mijn dochter moest ik op dat moment een erg risicovolle beslissing nemen.’

Ik probeer me een voorstelling te maken van hun traumatische vlucht. Een telefoontje naar een hartkliniek leert ons dat haar dochter binnen een dag terechtkan bij de kindercardioloog. Een week later zit ik bij het gezin thuis op de bank. Het meisje is diezelfde week na een val van een klimrek geopereerd aan haar enkel. Opnieuw bel ik met de kliniek voor een nieuwe afspraak. Ondanks de nieuwe tegenslagen, is moeder erg dankbaar en hoopvol voor de toekomst van haar dochter. Ondertussen word ik getrakteerd op de lekkerste Arabische koffie die ik ooit heb gehad.

Praktijkperikel
Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Marike Ooms

    huisarts , Nijeveen

    Op Lesbos ontmoette ik 2 jaar geleden een vrouw uit Syrie. Zij droeg haar dochter op haar rug. Het meisje zag bleek en kon zelf de kleine heuvel niet oplopen. Uit de papieren las ik dat het meisje een hartpatiënt was Het lichamelijk onderzoek onderst...eunde dit volledig. Ik kon hen op dat moment niet helpen. Ik probeerde nog te kijken of ze in aanmerking kwamen voor een speciaal programma van de UNHCR voor kwetsbare vluchtelingen. Daar kon moeder niet op wachten. Ik wenste ze al het geluk en hoop,. Ze namen de boot naar Athene om van daaruit verder te reizen(dat kon toen nog). Zouden ze het dan toch gered hebben ? Ik weet het niet, maar wat is het mooi om dit te lezen. Deze moeder en haar dochter hebben de zorg die ze verdienen.

 

Perikel insturen

Heeft u iets meegemaakt wat u deed fronsen, foeteren of lachen? Deel het met uw collega's!

Stuur uw anekdote in

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.