Schoenmaker, blijf bij je leest!
Plaats een reactieEen jongeman, asielzoeker, registreert zich bij de vreemdelingenpolitie. Wegens een aantal huidafwijkingen en wonden wordt de medische dienst (GZA) erbij gehaald en ziet hem in de verhoorkamer. Er wordt scabiës gediagnosticeerd en er volgt direct therapie.
Tot grote verbazing van de GZA besluit de politie op eigen initiatief dat de jongen geïsoleerd moet worden; hij wordt genegeerd en alleen gelaten. Nadat hij daar uiteindelijk uit mag, wordt de kamer verzegeld en besluit men de verhoorkamer niet meer te gebruiken.
Ondanks uitleg over reiniging en het feit dat de man twaalf uur na het inzetten van de therapie niet meer besmettelijk is, is hij de volgende dag niet welkom en moet de GZA-verpleegkundige het zwart-op-wit zetten dat hij niet meer besmettelijk is, eer hij weer voor verder verhoor wordt gezien. Let wel: scabiës in een AZC is veelvoorkomend en is zeker niet iets nieuws voor de vreemdelingenpolitie en IND. In dezelfde week bereikt mij het bericht over een net meerderjarige getraumatiseerde ongedocumenteerde jongeman, die zijn pleeggezin moest verlaten en dankzij zijn netwerk goed wordt opgevangen. Hij besluit zich te laten vaccineren en wil daarna zijn vaccinatiebewijs ophalen bij de GGD. Daar krijgt hij te horen dat hij daar geen recht op heeft en hij terug moet naar zijn eigen land, omdat hij een zogenaamde ‘veiligelander’ is. Afgezien van het feit dat we blij mogen zijn dat hij zich liet vaccineren, is deze bejegening voor hem opnieuw een trauma en barst hij in tranen uit.
Dit zijn maar twee voorbeelden, maar er zijn zoveel meer.
Zoals een medicus niet op de stoel moet zitten van de vreemdelingenpolitie en IND, zo horen vreemdelingenpolitie en IND niet thuis op de medische stoel.
Lees ook- Er zijn nog geen reacties