Praktijkperikelen
2 minuten leestijd
Praktijkperikel

Schaamrood

7 reacties

Een 79-jarige man wordt binnen­gebracht op de SEH. Hij is in de ochtend thuis door zijn hulp gevonden. Stond in zijn ondergoed voor het raam, met overal bloed en verwondingen aan zijn hoofd en handen. De hulp belt 112 en treft binnen een huis aan dat volledig overhoop gegooid is met bloed aan alle meubels en op de muren. De man zegt dat hij aangevallen is door twee mannen. Naast de ambulance wordt nu ook de politie gewaarschuwd. Er zijn geen tekenen van inbraak.

De man wordt opgenomen op de acute-opname­afdeling. Is verward. De volgende dag zegt hij dat hij geen idee heeft wat er is gebeurd. Hij heeft een Hb van 3,8, waarop besloten wordt om hem te transfunderen. Zijn wonden worden verzorgd. Hij is verder dat weekend rustig.

Uit de heteroanamnese met de kinderen blijkt dat vader al langer wanen en paranoïde ideeën heeft over mannen die hem bedreigen, met zijn auto gaan rijden en hem willen bedwelmen. Thuis hebben de kinderen in de kast heel veel losse medicatie aangetroffen. Alle zakjes uit de medicijnrol van maart zijn nog intact. En verder vinden ze briefjes met precieze omschrijvingen van dag tot dag wat de mannen hem allemaal aandoen. Ook heeft meneer alle ventilatieroosters dichtgemaakt, de deuren gebarricadeerd en de rookmelders afgeplakt.

Hij stond in zijn ondergoed voor het raam, met overal bloed

Bij herhaling heeft patiënt tegen de kinderen maar ook tegen zorgverleners gezegd dat hij zo niet verder wil leven. Zijn conditie is de laatste jaren sterk achteruit­gegaan.

Uit de voorgeschiedenis blijkt verder dat er verschillende somatische problemen zijn:

- Patiënt is bekend bij de internist in verband met hypertensie en waarschijnlijk recidiverende TIA’s. Van de internist heeft hij Ascal, een bètablokker, hydrochloorthiazide, simvastatine en Pantozol voorgeschreven gekregen.

- Patiënt slikt voor de avond 15 mg Dormicum. Niet duidelijk wie dat voorgeschreven heeft.

- Patiënt gebruikt regelmatig alcohol (wijn en bier, geen sterke drank).

- Patiënt is eveneens bekend bij de mdl-arts in verband met anemie en waarschijnlijk melena. Er wordt gedacht aan een darmmaligniteit maar patiënt weigert hier verder onderzoek naar te laten doen. De laatste maanden bestond de behandeling dan ook uit recidiverende bloedtransfusies die echter steeds vaker nodig waren (gemiddeld elke vier tot zes weken).

Na het weekend wordt besloten om de man naar huis te ontslaan met thuiszorg (dit alleen voor het geven van de medicatie want verder kan hij zichzelf redden in de ADL).

Er is geen werkdiagnose en geen behandelplan behalve ‘in gang zetten van zorgkader thuis’.

In het gesprek van de klinisch geriater is de conclusie als volgt: de patiënt werd opgenomen met bloedarmoede en wonden. De wonden zijn verzorgd en de bloedarmoede is opgelost door transfusie. Patiënt kan naar huis. Het ‘zorgkader’ moet het verder oppakken. Wie of wat dat zorgkader is blijft voor de familie onduidelijk.

Letterlijk luidt het advies: ‘We wachten af tot een volgend incident en dan kunt u beter de crisisdienst bellen dan de ambulance want dan komt hij tenminste bij de psychiatrie binnen.’

Als schoondochter, tevens zorgmedewerker, luister ik met het schaamrood op de kaken naar deze conclusie.

Ook een anekdote insturen? Mail naar kopij@medischcontact.nl.

Meer praktijkperikelen
Praktijkperikel
Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • N. van de Weg

    Psychiater, Arnhem

    Wat een verdrietig verhaal, de bescheven casus. Een oudere man is al langere tijd duidelijk paranoïde, en van daaruit ontstaat er ernstig nadeel voor hem: verwaarlozing van zijn lichamelijke gezondheid (medicatieontrouw, afhouden van lichamelijk on...derzoek ondanks ernstige symptomen, niet meer willen leven, verwondingen). Na een opname op de geriatrie wordt hij weer naar huis gestuurd met advies de volgende keer maar de crisisdienst te bellen, "want dan komt hij in ieder geval bij de psychiatrie binnen".
    Het lijkt mij duidelijk dat (mede)behandeling van een psychiater zeer gewenst is. De psychiatrie heeft hem ook veel te bieden. Het roept vragen op waarom de psychiatrie niet eerder betrokken is. Mogelijk hield deze man dat af? De vraag is dan of hij wilsbekwaam is voor het nemen van deze beslissing. Zo nee: is familie betrokken, als wettelijk vertegenwoordiger in geval van wilsonbekwaamheid? Is met een psychiater overlegd over de mogelijkheden om patiënt te motiveren tot behandeling (bemoeizorg), of om hem gedwongen te behandelen in het kader van de Wet Verplichte GGz (WVGGz)? Die is juist bedoeld om ernstig nadeel af te wenden bij mensen met psychiatrische problemen die behandeling weigeren. Mogelijk is er na verbetering van zijn psychiatrische toestandsbeeld meer ingang voor somatische behandeling, maar de WVGGz biedt ook mogelijkheden tot verplichte somatische behandeling. Ik ben me ervan bewust dat wachtlijsten in de GGz een probleem zijn, maar juist voor deze ernstige problematiek moeten we beschikbaar zijn en kan psychiatrische (mede)behandeling ook echt wat betekenen.

  • J.M.C. van Dam

    Psychiater, Amsterdam

    Schandalig dat hier geen goede diagnostiek is gedaan, een samenwerking van geriater en psychiater. Immers het is onduidelijk wat aandeel somatisch onderliggend lijden en aandeel psychiatrische aandoening is.
    Wachten op volgende crisis en dan de ps...ychiatrie in : bah!

  • A.L. Bartels

    Neuroloog, Haren

    Daar had zeker een psychiater bij in consult gemoeten, bij een psychiatrische diagnose en gevaar voor zichzelf, dan had er iig gekeken kunnen worden naar evt crisisopname, of toch ambulante begeleiding psychiatrie mogelijkheid. Dit zijn doekjes voor ...het bloeden..

  • G.H.J. Rösken

    Internist allergoloog-immunoloog

    Ik hoop dat iemand aan een chronische koolmonoxide vergiftiging heeft gedacht.

  • M.J. Fortuijn

    Psychiater, Haarlem

    Die klinisch geriater kan toch ook de psychiater inschakelen? Goed om een perikel te schrijven, maar daarnaast zou ik ook aan wat bellen gaan trekken als de klinisch geriater zich blind staart op slechts de reden van opname (anemie) ipv wat er onder ...ligt.

  • M.H. ten Brinke

    Specialist ouderengeneeskunde

    Ik snap dat u het schaamrood op de kaken heeft staan.
    In Twente hebben we voor deze patiënten een TOA (tijdelijke opname afdeling) voor diagnostiek en behandeling!
    Veel sterkte gewenst.

 

Perikel insturen

Heeft u iets meegemaakt wat u deed fronsen, foeteren of lachen? Deel het met uw collega's!

Stuur uw anekdote in

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.