Praktijkperikel: Much ado about nothing
3 reactiesPatiëntje, jongen van 10, wordt ‘s nachts wakker met dikke lippen na eten bij McDonald’s. Tavegyl werkt niet voldoende, epipen is over de datum. Vader belt huisartsenpost; assistente denkt op achtergrond te horen dat jongen benauwd/stridoreus is, dus stuurt direct ambulance aan. Volgens protocol wordt er ook een traumahelikopter gestuurd.
Ouders zijn gescheiden, jongen verblijft nu bij vader, maar staat ingeschreven op adres van moeder. U raadt het al: ambulance rijdt naar moeder. Deze geeft in alle consternatie het verkeerde adres van vader door. Traumahelikopter vliegt wel in één keer naar het juiste adres en ziet daar een niet-zieke jongen met wat dikke lippen, met wie verder niets hoeft te gebeuren.
Kosten: duizenden euro’s.
Het gevolg van kookboekgeneeskunde/te strikte hantering van protocollen, of gewoon Murphy’s law?
Heeft u ook een perikel?
Stuur uw verhaal naar redactie@medischcontact.nl
Meer praktijkperikelen:
Dr G.A.W. Bruijn
reumatoloog, Loenga
Opgetrokken wenkbrauwen nav dit praktijkperikel.
Jongetje wordt ’s nachts wakker met dikke lippen en vader belt huisartsenpost, waarop de assistente de traumahelikopter inschakelt ( geheel volgens “protocol”).
De marine is nog net niet gemobiliseerd..., zo lezen we tussen de regels door.
Ik vraag me af wie een dergelijk protocol opstelt. We hebben dit vroeger vaker bij de hand gehad bij onze kinderen. We namen ze dan ‘nachts mee naar de EHBO, tegenwoordig SEH geheten, waarop met stomen en gerichte puffs orde op zaken werd gesteld. Zullen we gewoon weer eens even ons gezonde verstand gaan gebruiken, ipv de “’protocollen”’?
b.rens
huisarts n.p, Amsterdam
De meerwaarde van de traumahelicopter is überhaupt nooit aangetoond,wel in dunbevolkte landen waarbij grote afstanden overbrugt moet worden,maar niet in zo'n dichtbevolkt land als Nederland. Sterker nog, het vertraagd alleen het vervoersproces,omdat ...het personeel van de traumahelicopter ook zo nodig hun plasje over het geheel moeten doen,waardoor er idiote situaties ontstaan,ambulances worden gedwongen om op weg naar het ziekenhuis nog even een trauma-arts in te laten stappen want de helicopter kon niet landen op de plek van het ongeval en wel naast de snelweg.
GJ Bonte
Neuroloog, Dalfsen Nederland
Kookboekgeneeskunde! Zoals wel vaker: waar het protocol begint, eindigt het nadenken... De ATLS en de MedicALS zijn er ook een typisch Amerikaanse uiting van. Niet nadenken maar gewoon het lijstje afwerken. Ik kreeg het bij de MedicALS aan de stok me...t een instructeur, een interniste, over het neurologisch onderzoek. Daar weet ik iets van, zou ik zeggen, maar ik mocht het niet uitvoeren zoals ik het zelf door veel ervaring, veel lezen en experimenteren snel en volledig kan uitvoeren. Waarom niet? Het strookte niet met de instructie van de MedicALS. Zo moest het, en niet anders... Protocollen hebben hun functie, maar in de huidige geneeskunde slaat het helemaal door. Nog liever een patiënt protocollair dood laten gaan, dan hem het leven redden door van het protocol af te wijken.