Praktijkperikelen
2 minuten leestijd
coronaperikel

Paardenmiddel

9 reacties

In de laatste maanden zijn mijn toch al complexe bezigheden als psychiater op een poli voor volwassenen nog een deskundigheidsgebied rijker geworden.

Ik zoek naar restbestanden van geneesmiddelen die volgens de apotheek niet meer leverbaar zijn. Ik weet inmiddels de weg bij verschillende groothandelaren, ziekenhuisapotheken en ken de regelgeving over import. Daardoor wist ik tot nu toe toch meestal iets te regelen.

Ik ben mij ervan bewust dat ik moet stoppen mij met alles bezig te houden, maar er is schaarste en de wachttijden zijn lang. En het lijkt soms alsof niemand dit gevoel van urgentie deelt. Instanties die ervoor zouden moeten zorgen dat geneesmiddelentekorten tot de ultieme uitzondering behoren, lijken dat niet door te hebben. Apotheken kunnen verbazend laconiek vaststellen dat zij helaas geen contract hebben met de groothandel die wél kan leveren. Ook bedenkt niemand zich wat het voor de patiënt – immers met psychische problematiek – betekent als er wordt opgebeld met de mededeling dat zijn antidepressivum niet meer leverbaar is. En dat hij maar naar de psychiater moet bellen om een vervanger voor te schrijven. Zo komt het probleem toch bij mij terecht, altijd met spoed. Was het maar mogelijk, even iets anders voorschrijven! Omzetten is een traject van afbouwen en opbouwen dat weken kan duren, het geeft klachten en vooral risico's. Het antidepressivum is vaak na meerdere pogingen zorgvuldig gekozen. Bij een nieuw middel bestaat een gerede kans op meer bijwerkingen en minder effect. Sterker nog: wie bijvoorbeeld tijdens het recente sertralinetekort zo dapper was om naar fluoxetine te switchen, ziet zich er nu mee geconfronteerd dat sertraline inmiddels weer redelijk beschikbaar is maar fluoxetine helemaal niet. Het laatste is overigens sinds kort weer, via het buitenland, verkrijgbaar.

Dit soort praktijken doet herinneren aan tijden waarvan we dachten dat ze lang achter ons lagen: tijden waarin schaarste is aan medische hulp, patiënten op eigen houtje proberen een geneesmiddel te organiseren, de smid de tanden trekt, de barbier de nierstenen verwijdert en de veearts die desnoods met paardenmiddelen helpt.

En werkelijk: onlangs ontving ik een mail van een van mijn patiënten, die geen fluoxetine meer van de apotheek kreeg. Toen ik hierover contact zocht, zei hij: ‘Maakt u zich geen zorgen, dokter, mijn vader is dierenarts en kon een voorraad voor mij organiseren, blijkbaar zetten ook zij dat middel in.’

meer perikelen

coronaperikel
Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Siep de Groot

    Huisarts, niet praktiserend, Eelderwolde

    #
    Tinselboer

    Uit uw relaas blijkt dat u dagelijks met uw apotheek intensief bezig bent. 8,5 FTE is niet niks en zo langzamerhand bent u alleen nog maar bezig met het managen van uw praktijk, inclusief de apotheek. Dat geeft zoals u aangeeft veel ...frustraties.
    Als de apotheek nu alleen maar negatieve inkomsten geeft is het niet anders: stoppen met die apotheek en u concentreren op uw vierduizend patiënten als huisarts. De naastgelegen apotheek zal zeker uw diensten willen overnemen.
    Misschien is het dan ook een idee om bij vierduizend patiënten er een huisarts bij time nemen die de volle verantwoordelijkheid voor zich neem en ook de frustraties deelt. Zo blijft er voor u meer vrije tijd over. Maar misschien is het een slecht idee.
    Ik meen dat over 10 jaar er nog nauwelijks apotheekhoudende huisartspraktijken zullen zijn. In Friesland zullen de kleine praktijken ook dienen te fuseren, zoals al op vele plekken gebeurt. De patiënten passen zich gemakkelijk aan. De situatie van de vorige eeuw was dat huisartsen zich vlakbij kleine praktijken vrij vestigden, ook in Friesland. Dat bij een groot overschot aan huisartsen die nooit aan een praktijk konden komen. Ergernissen net zoals tegenwoordig. Er is niets nieuws onder de zon.
    Patiënten passen zich gemakkelijk aan. Zij gaan ook naar een supermarkt verderop, hebben bijna allemaal een auto en een telefoon. Bezorgdiensten zijn overal. De infrastructuur is in ons kleine land aanzienlijk verbeterd. Apotheken van huisartsen zijn meest overgenomen door apothekers en de patiënten worden in andere praktijken “ geschoven”. Bij een groot huisartsentekort en het geringe animo om praktijkhouder te zijn is het niet anders. Tijden veranderen. Ik had een apotheekhoudende praktijk, 1600 patiënten en 1,6 FTE, nu 2 decenniae geleden. Dat is nu totaal gewijzigd zonder dat patiënten daar veel last van hebben.
    Siep de Groot, huisarts, voorheen apotheekhoudend, niet praktiserend

  • A. Tinselboer

    Apotheekhoudend huisarts, Slagharen

    Excuus,
    laatste zin moet natuurlijk zijn:
    U kunt zich voorstellen dat andere artsen, laat staan patiënten dit niet volgen.."

  • A. Tinselboer

    Apotheekhoudend huisarts, Slagharen

    Heer de Groot,?uit uw relaas t.a.v. apothekers blijkt dat u niet weet waar u over praat. De fee van 3% is het bedrag wat de groothandel rekent voor de levering aan de apotheek. En omdat die in Euro’s vanwege de gedaalde gemiddelde AIP niet meer koste...ndekkend is komt ie nog maar 2 keer per week en dan zijn spoedleveringen geen incidenten meer, temeer doordat door preferentie, die maandelijks kan wisselen en bij elke verzekeraar anders is, voorraad houden geen optie meer is.
    De apotheek moet louter nog hebben van de receptregels van 24 euro per jaar. (+ eerste receptregels).
    Toen ik de apotheekhoudende huisartsenpraktijk in 2006 overnam, liep bij mijn voorganger inclusief praktijkhouder 3,5 FTE rond. Dat is momenteel bij gelijkblijvend patiëntenaantal inclusief ondergetekende 8,3 FTE (exclusief POH’s, want die had mijn voorganger ook niet). Een verdubbeling aan kosten moet dus met minder apotheekinkomsten (,want alleen nog receptregels; de kortingen zijn eraf) gedekt worden. Daarbovenop komen dus nog de ruim 10% strafkortingen voor leveringen buiten contract. Sinds 1 januari gaan alle kunst en hulp middelen direct (buiten de apotheek) geleverd worden en blijven alleen de pilletjes over. Dat zal in mijn praktijk van ruim 4000 patiënten geen problemen opleveren, maar voor kleinere praktijken in Friesland gaat dit de nekslag worden. Zij hebben de apotheek nodig om op de been te blijven. (Als ook voor de apotheken buiten de randstad met minder dan 15000 patiënten.)
    Het dorp naast mij had een apotheekhoudende praktijk met 2500 patiënten. Daar zou 15 jaar geleden om gevochten worden. De realiteit nu is dat er geen opvolger is gekomen en de apotheker in de dichtstbijzijnde stad geen interesse (geen financiën?) had. De praktijk is opgedoekt. Ik snap dat dit moeilijk voorstelbaar is voor een voormalig apotheekhoudend huisarts, maar er is een andere realiteit nu. U kunt zich voorstellen dat andere artsen, laat staan patiënten dit volgen..

  • Siep de Groot

    Huisarts, niet praktiserend, Eelderwolde

    #Tinselboer

    Het is maar goed dat die grote inkoopvoordelen uit de vorige eeuw voorbij zijn, alhoewel u vertelt nog een “fee” te hebben van 3%. Inkoopvoordelen komen uitsluitend terecht in de zak van de apotheker, die in het verleden een van de hoo...gste inkomens had in de zorg. Uiteraard dient het goedkoopste middel geleverd te worden en dat zijn de generieke preparaten. Dat dat veel gedoe geeft wordt gezien uw berichtgeving moge duidelijk zijn. Toch is het zo dat u toch nog uw afleveringshonorarium krijgt. Voor iedere patient die chronische medicatie krijgt van een of meerdere medicijnen is dat ongeveer 24 euro per jaar( op basis van 4 herhaalrecepten per jaar). Spoedafleveringen komen zelden voor en kunnen uit dit honorarium betaald worden. Tinselboer geeft de indruk dat zijn apotheek onvoldoende omzetcijfers geeft. Mocht dat zo zijn dan kan ik hem/ haar aanraden de
    apotheek maar over te doen aan een apotheker. Die zal dan wel niet meer de verkoopwaarde hebben van 2,5 keer de brutoinkomsten uit de apotheek zoals in de vorige eeuw het geval was.
    Siep de Groot, huisarts, apotheekhoudend, niet praktiserend, Eelderwolde

  • A. Tinselboer

    Apotheekhoudend huisarts, Slagharen

    Belangrijk is te zien dat er hier sprake is van een verzekeringsprobleem, wat artsen en apothekers oplossen voor de verzekeraar. Er is sprake van een dramadriehoek. Arts en apotheker en patiënt verdelen de rollen van redder, slachtoffer en aanklager,... alleen de veroorzaker ervan, de verzekeraar, blijft mooi buiten schot. Zolang het zorgveld dat niet in ziet, zal de problematiek blijven bestaan.

  • A. Tinselboer

    Apotheekhoudend huisarts, Slagharen

    Een apotheek wordt volgens het systeem van LPG (laagste prijs garantie) betaald. Hij of zij mag leveren wat ie wil, maar alleen de laagste prijs in de taxe wordt betaald. Een doosje Crestor van €12,58 kent een vergoeding van €1,69, daar dat de prijs ...is van de goedkoopste (goed leverbare) generiek, Mylan in dit geval. Voor de allergoedkoopste gaan is niet verstandig. Dan kom je uit bij onbekende generieken die slecht leverbaar zijn of zomaar verdwijnen, met een herhaald substitutieprobleem als gevolg. Gemiddeld kost dit 10-12% van de AIP over de gehele omzet. Ben benieuwd hoeveel artsen bereid zijn dit maandelijks te betalen ten behoeve van het welzijn van hun patiënt? Voordat u uw hoofd breekt of u dat voor uw patiënt over zou hebben, zal ik u de uitkomst van een kleine steekproef in mijn praktijk geven. Ik heb 10 recepten met medische noodzaak voorgelegd aan de voorschrijvend specialist met het voorstel het verlies te delen, omdat de patiënt graag het specialité wenst en hij of zij dat als medische noodzaak om die reden op het recept vermelde. De uitkomst is voorspelbaar: geen specialist vond dat hij of zij moest betalen, omdat patiënt een ander merk wou, maar ze hadden er kennelijk geen moeite dit wel bij de apotheker neer te leggen..

  • A. Tinselboer

    Apotheekhoudend huisarts, Slagharen

    Heer de Groot,
    uit uw relaas t.a.v. apothekers blijkt dat u niet weet waar u over praat. 90% van de doosjes is inmiddels generiek. Die middelen gaan om niet de deur uit vermeerderd met een verrichtingen tarief. De AIP (apotheek inkoop prijs)over de ...maandelijkse levering heb ik gehalveerd zien worden in 10 jaar tijd. De groothandel levert met een distributiefee van 3%. Doordat de AIP inmiddels zo laag is wil de groothandel niet meer dagelijks leveren, maar komt ie nog maar 2 keer per week. Vaker kan, maar dan moet de apotheek daar maar voor betalen. Tussentijdse (spoed)leveringen krijgen een (niet-declareerbare opslag) van 100€. Er zijn maar 3 volgesorteerde groothandels. Dus veel te kiezen is er niet. En met meer contracten met meer (3) groothandels gaan de kosten alleen maar omhoog, zonder dat daar voordeel voor de patiënt voor terugkomt.

  • pauline dinkelberg

    oud-verpleegkundige, voorzitter Vereniging Afbouwmedicatie, Apeldoorn

    Misschien worden psychiaters en andere voorschrijvers blij van de wetenschap dat er voor verantwoord af-en opbouwen, bijvoorbeeld voor het switchen, zogenaamde 'switchstrips', beschikbaar zijn. Bovendien is het mogelijk psychofarmaca op maat te best...ellen; bijvoorbeeld fluoxetine 10 mg.
    Zie www.taperingstrip.nl. Let op; de 'switchstrips' staan daar nog niet vermeld. Hiervoor neemt u contact op met de Regenboogapotheek te Bavel, www.regenboogapotheek.nl
    Voor meer informatie (en steun voor patiënten) kunt u contact opnemen met de Vereniging Afbouwmedicatie; info@verenigingafbouwmedicatie.nl

  • siepdegroot@planet.nl

    huisarts, niet praktiserend, Eelderwolde

    Het is blijkbaar nog steeds nodig om als apotheker een contract te hebben met een groothandel. Daardoor wordt korting bedongen en het inkomen van de apotheker verhoogd. Contracten met meerdere groothandelaren zou voor de patient beter zijn, doch de z...ak van de apotheker heeft blijkbaar voorrang. Hij blijft laconiek en de huisarts zit met het probleem.
    Maar misschien is het zinnig voor u als psychiater om in de tijd van schaarste bij veel van uw patienten de medicatie af te bouwen. Veel psychofarmaca hebben bijwerkingen en ze worden te veel voorgeschreven. Psychiaters leunen te veel op medicatie en hebben de neiging om daarmee te scoren. Niet zelden gebruiken patienten met psychiatrische stoornissen zelf verschillende psychofarmaca naast elkaar. Dick Bijl beschrijft de nuttelooosheid ervan. Er is geen evidence based behandelingsschema voor bepaalde diagnosen. Er zijn geen standaarden zoals bij huisartsen, patienten met psychische stoornissen worden vaak niet serieus genomen en bijwerkingen worden toegeschreven aan hun stoornis. Ikzelf kreeg een cocktail van psychofarmaca, raakte in een delier en kreeg om de verschijnselen ervan te bestrijden nog eens een psychofarmacon. Als bij de patient de medicatie is afgebouwd kunnen psychiaters weer eens een gesprek aangaan, dat kost tijd maar is veel doelmatiger. In Gelderland zo meldt dagblad TROUW, is men bezig om alle chronisch opgenomen psychiatrische patienten opnieuw psychiatrisch te onderzoeken. Wat bleek: de helft had een verkeerde diagnose, onjuiste medicatie en met enige begeleiding konden ze weer terug in de maatschappij.
    Siep de Groot, huisarts, niet praktiserend, ervaringsdeskundige.

 

Perikel insturen

Heeft u iets meegemaakt wat u deed fronsen, foeteren of lachen? Deel het met uw collega's!

Stuur uw anekdote in

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.