Nog één keer teruggerend
2 reactiesEen 91-jarige patiënt lag met een covidpneumonie met maximale zuurstofondersteuning op de isolatieafdeling en raakte na een paar dagen uitgeput. Zijn enige dochter mocht erbij zijn toen de palliatieve sedatie werd gestart.
Na een indrukwekkend afscheid en een uurtje naast zijn bed zitten ging ze naar huis om wat te slapen. Vader was bij kennis, en het kon gemakkelijk nog een etmaal of twee duren voordat hij overleden was. Ze liep naar de kleedkamer in haar onhandige astronautenoutfit, draaide zich om en rende over de afdeling nog even terug om nog een keertje gedag te zeggen. Met een big smile liep ze daarna naar me toe en legde het uit: ‘Dat deed ik op de kleuterschool al: als ik van huis ging zwaaide papa me uit totdat ik helemaal de straat uit was, en altijd rende ik nog één keer terug. Dat heb ik m'n hele leven volgehouden, tot op de dag van vandaag. Ik vond het fijn dat ik dat vandaag ook nog een laatste keer heb kunnen doen. Het is een rotvirus.’ De volgende ochtend was hij buiten bewustzijn toen ze weer arriveerde, en overleed een uur later in haar bijzijn.
Stefan Haensel, uroloog Franciscus Havenpolikliniek, Rotterdam
Gemma Lemmens
Huisarts, Den bosch
Wow, stil van...en klein traantje hier, zal eerlijk zijn. Bedankt voor deze mooie bijdrage.
Jeffrey Bouwmeester
Huisarts, Nijmegen
Wat een mooi en ontroerend verhaal. Bedankt voor het delen!