Praktijkperikelen
1 minuut leestijd
Praktijkperikel

Medicatiegeweld in het hospice

Binnen ons hospice wordt een 65-jarige mevrouw opgenomen. Ze heeft zes weken in twee verschillende ziekenhuizen in de regio gelegen.

Haar voorgeschiedenis is dramatisch, met diverse cva’s, myocardinfarcten en tromboses, waardoor haar lichamelijke mogelijkheden steeds verder beperkt zijn geraakt. Haar rechterzijde is verlamd. De afgelopen weken is de achteruitgang enorm geweest en uiteindelijk is op verzoek van mevrouw en haar echtgenoot besloten tot opname in het hospice.

Echtgenoot is verdrietig, maar ook opgelucht dat zijn vrouw de hectiek van het ziekenhuis heeft mogen verlaten en nu binnen de rust van het hospice mag gaan ervaren. Ze wordt op een comfortabel bed gelegd in een licht en ruim appartement met veel groen voor het aangrenzende terras. De kaart op tafel, die de hospicemedewerkers schrijven bij nieuwe opnames om mensen welkom te heten, zorgt voor een glimlach op het gezicht van mevrouw.

Ik pak er een stoel bij en ga er eens rustig voor zitten. We nemen het leven van mevrouw door, de mooie en de ongelukkige periodes. Hun relatie, de geboorte van hun zoon. Ze vertellen er openlijk over.

Als we bij de huidige klachten en problemen aankomen schuift echtgenoot een lijst naar me toe.  Het is de medicatielijst, met overdracht van neuroloog en cardioloog. Op drie A4’tjes staan in totaal 23 verschillende soorten pillen, die mevrouw op drie tijdstippen per dag in moet nemen. In de ochtend vijftien, in de middag drie en in de avond vijf. Mevrouw vertelt dat ze elke keer als de bekertjes met pillen komen moet kokhalzen en haar eetlust volledig weg is. Ik neem de lijst eens door met het echtpaar: maagtablet, drie verschillende bloedverdunners (waaronder uiteraard Fragmin-spuitjes), twee typen insuline, twee angstremmers, antidepressivum, twee typen pijnstillers, ace-remmer, bètablokker, twee typen diuretica, vitamine D-suppletie, osteoporosemedicatie en, last but not least, een cholesterolverlager.

Onder aan de lijst een korte overdracht van de collega-hoofdbehandelaar in het ziekenhuis. De laatste zin treft me: ‘Patiënte heeft naar ons idee een levensverwachting van enkele dagen tot weken, ze wordt overgeplaatst naar het hospice, graag uw evaluatie van haar medicatie.’

Medicatie starten is bij ons artsen in goede handen, het op tijd stoppen behoeft wellicht nog enige aandacht…

Praktijkperikel

Perikel insturen

Heeft u iets meegemaakt wat u deed fronsen, foeteren of lachen? Deel het met uw collega's!

Stuur uw anekdote in

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.