‘Had de huisarts maar beter zijn best moeten doen’
8 reactiesEen patiënte van 83 jaar met sinds tien jaar de ziekte van Alzheimer, wordt al jaren intensief en liefdevol verzorgd door haar echtgenoot (86), dochter – die gelukkig in de buurt woont – en de thuiszorg. Ook de casemanager en aanvankelijk de geriater zijn nauw betrokken. Ik zie haar zo nu en dan en heb regelmatig contact met de casemanager, vooral over de medicatie.
De verzorging wordt echter steeds moeilijker, aangezien de vrouw toenemend gedragsproblemen ontwikkelt. Het wordt vooral lastig om medicatie te geven, haar te kleden en op tijd naar bed te krijgen. Soms zit zij halve nachten in de stoel. De deuren moeten altijd op slot. De mantelzorg raakt uitgeput en de thuiszorg kan het niet meer aan.
Er wordt besloten tot een aanvraag voor plaatsing in het verpleeghuis, psychogeriatrie. De indicatie wordt afgegeven, maar het CIZ krijgt van patiënte tot driemaal toe geen toestemming tot (vrijwillige) opname. Zij laat geen communicatie toe en weigert. Met de casemanager bespreek ik de mogelijkheden van rechterlijke machtiging (RM) dan wel inbewaringstelling (IBS). Aangezien de maat vol is, schakel ik de ggz in om haar te beoordelen voor een IBS. Er is inmiddels een plaats vrijgekomen op de afdeling hier ter plaatse. Dezelfde dag kan de ggz haar bezoeken en vindt grond om een IBS aan te vragen bij de burgemeester. Deze weigert echter zijn fiat te geven omdat hij na ‘zorgvuldige studie van de verklaring van de psychiater’ de kwestie niet spoedeisend achtte en er geen acuut gevaar dreigde – alle betrokkenen verbouwereerd, boos en teleurgesteld achterlatend.
Zijn commentaar luidde: ‘Had de huisarts maar beter zijn best moeten doen om er een “ja” uit te krijgen.’ Er rest ons ten slotte een RM aan te vragen, maar dit kost veel tijd. De vrije plek is inmiddels vergeven en wellicht wordt zij te zijner tijd naar een ver oord gestuurd.
Een uitgelezen kans om deze vrouw de veilige, passende en deskundige verpleging te geven die zij verdient, is verkeken. Leve de competente autoriteit…
R. de Vries Lentsch
waarnemend huisarts, Lelystad
Mijn conclusie: de burgemeester had beter zijn best moeten doen!
v.luttikhold
Specialist Ouderengeneeskunde, Lichtenvoorde
Vervelende situatie omdat je met z'n allen je best doet om aan de wens van de patiënt te voldoen om zo lang mogelijk thuis te blijven. Maar als het doek dan valt dan is het teleurstellend dat er zo bureaucratisch gereageerd wordt.
Aan de andere kan...t wat kunnen we hier van leren? Anticiperend beleid?
Een mogelijkheid is om vroegtijdig een specialist ouderengeneeskunde, die ook zicht heeft op plaatsingsmogelijkheden in het verpleeghuis, te consulteren en met hem of haar een tijdspad af te spreken voor het regelen van een RM en plaatsing in het verpleeghuis van voorkeur.
R. Koster
oogarts, Veenendaal
excuus ging even wat mis…
de vraag is: op grond waarvan constateert de burgemeester dat de arts niet zijn best deed? misschien is dat reeds bekend en is dat hier niet opgenomen, nog los van het feit dat die conclusie nogal aanmatigend is
ik ben me ...ervan bewust dat mijn vraag wellicht niets oplost in deze casus…
R. Koster
oogarts, Veenendaal
Een. vraag
Chris de Ridder
huisarts n.p., Gameren
De weigering van het fiat is teleurstellend, maar het commentaar is natuurlijk ver beneden elk peil.
Wim van der Pol
Apotheker niet praktiserend, delft
Gewoon een klacht indienen bij de Gemeente. Normaal werkt de klachtenprocedure goed, anders de ombudsman. Lees de burgemeester een lesje over goede zorg.
Annet Wind
Huisarts, Hoorn
Wat een nare situatie met alleen verliezers! Had misschien een specialist ouderengeneeskunde in consult vragen nog iets toe kunnen voegen? Hoe zit het met de mogelijkheid van 'artikel 60' - geen toestemming, geen bezwaar?
Maarten Vasbinder
médico familiar e comunitario, Ubon Ratchathani
Gelukkig is nu de burgemeester verantwoordelijk voor het geval dat het fout gaat.
Althans, zo zou het moeten zijn.