Functie elders?
2 reactiesIk heb een collega. Zo een die iedereen zich zou wensen, collegiaal, een goede dokter en daarbuiten ook nog een leuk mens. Een vriend. We volgden een deel van de opleiding samen, deelden lief en leed. Daarna scheidden onze wegen zich, andere differentiatie, andere opleidingsregio, ander carrièrepad.
Ik promoveerde, de collega richtte zich op medisch leiderschap. Ik had geluk en vond meteen na de opleiding een vaste plek als medisch specialist, bij de collega verliep dat anders. Na de opleiding kon de collega eerst nog een tijd academisch blijven werken. Dat beviel de collega goed, maar helaas was dit geen plek voor de toekomst bij gebrek aan een academisch profiel.
Gelukkig was er behoefte aan uitbreiding in het ziekenhuis waar we samen zijn opgeleid. De collega werd aangenomen als chef de clinique. Een jaar ging voorbij, de collega werkte hard en toonde initiatief. Het contract werd daarna verlengd, maar dat had nog wel wat voeten in de aarde. Na anderhalf jaar kwam er onverwachts een plek vrij in de vakgroep, in de differentiatie van de collega. Gekozen werd voor een sollicitatieprocedure, want het moest wel transparant en eerlijk verlopen. ‘Jij solliciteert toch wel mee?’ werd de collega gevraagd. Een aantal ongemakkelijke bijeenkomsten volgden met andere specialisten in het ziekenhuis die zich hardop afvroegen waarom er een sollicitatieprocedure werd opgetuigd terwijl de beoogde nieuwe collega toch al was gevonden? Tijdens het sollicitatiegesprek werden vragen gesteld als: ‘wat zouden je collega’s over jou zeggen?’ Wat moest mijn collega hierop antwoorden als diezelfde collega’s tegenover je zaten en een deel daarvan je nota bene zelf had opgeleid?
Uiteindelijk was het geen verrassing meer dat er voor iemand anders werd gekozen. Na de sollicitatie viel de collega uit met een burn-out. Tot verbazing van de vakgroep: ‘We zijn toch allemaal weleens afgewezen bij een sollicitatie?’
Mijn collega heeft nu noodgedwongen een andere beroepskeuze gemaakt. In de huidige banenmarkt is er geen kans meer om binnen ons specialisme een vaste aanstelling te krijgen. Dus mijn collega vertrekt. Het afgelopen jaar ben ik maar liefst vijf gewaardeerde ‘jonge klare’ collega’s kwijtgeraakt…
J.A. Bruggers
Huisarts, Groningen
Het juiste antwoord op deze rare situatie is natuurlijk "deeltijd" oftewel "met twee jonge dokters één gepensioneerde collega vervangen." Dan kan je nog wat groeien en het lost meteen dat andere probleem op, zie "Het juk van de bizarre werktijden". H...oe ingewikkeld kan het zijn?
H.J. Stelma
Huisarts
Functie elders.
Wanneer het verhaal over deze collega waar is geeft een en ander wel een tenenkrommend inzicht in de kortzichtige denkwereld van de in de sollicitatiecommissie zittende collega’s. Je zou je bijna zorgen maken over de patiënten die z...ich onderbehandeling van deze vakgroep stellen.