Embryo’s en bureaucratie
3 reactiesVorig jaar heb ik een succesvol ICSI-traject ondergaan in perifeer ziekenhuis X, dat fungeert als transportziekenhuis voor academisch centrum Y. Een behoorlijke logistieke uitdaging voor een aios die door haar opleider naar een B-kliniek gestuurd wordt, 84 kilometer verderop, maar met passen en meten wist ik de (op afroep, niet planbare) echo’s zo te plooien dat het niet te veel ten koste ging van mijn perifere productie. Het was het allemaal waard zodra wij onze prachtige zoon in de armen hielden. En wat een geluk: nog drie embryo’s waren van voldoende kwaliteit om in te vriezen voor een eventuele tweede poging.
Inmiddels is de opleiding afgerond, en ben ik voor mijn vaste plek verhuisd ver buiten de regio. En langzaam komt de wens voor verdere gezinsuitbreiding weer naar boven.
Zodoende melden we ons in mijn eigen ziekenhuis op de afdeling Fertiliteit. Wat een geluk dat ook dit perifere ziekenhuis, Z, een transportziekenhuis is, alleen wel van een ander academisch centrum. Toch is mijn collega zo vriendelijk om de behandeling van ziekenhuis X over te nemen en de simpele voorbereidende echo’s uit te voeren om mij op het juiste moment te presenteren bij academisch centrum Y voor terugplaatsing. Ook is ze bereid daarvoor te werken via het protocol van Y.
Maar tot onze beider schok wijst academisch centrum Y dit verzoek af. ‘Wij werken alleen samen met ziekenhuizen uit onze eigen regio en hebben geen plek voor andere patiënten’, wordt als reden opgegeven. Het feit dat ik al embryo’s bij hen heb liggen en technisch gezien dus ook hun patiënt ben vergeten ze voor het gemak. Overplaatsing van de embryo’s naar het andere academische centrum is ook niet mogelijk vanwege kwaliteitsverlies. Aanvullende discussie met een dokter evenmin, want ik ben tenslotte geen patiënt van hen...
Is het in Nederland nu zo teleurstellend met de zorg gesteld, dat we vanwege politieke samenwerkingsverbanden en dbc’s patiënten verplichten simpele maar intensieve en tijdrovende behandelingen ver buiten de eigen regio te ondergaan, terwijl er in de eigen regio ruim voldoende expertise en wil is om hieraan bij te dragen?
Op de website van het betreffende academische ziekenhuis lees ik: ‘patiënt centraal’...
Lester du Perron
Huisarts, AIOS ziekenhuisgeneeskunde, Amsterdam
Wat een stuitende, onpatiëntvriendelijke en onpersoonlijke gang van zaken. Onbegrijpelijk dat dit zo moet leiden tot, naar ik me kan voorstellen, een bijzonder frustrerende en teleurstellende ervaring voor de betrokkenen. Het verbaast al bijna niet m...eer maar blijft toch iedere keer weer pijnlijk alleen al om te lezen, dat de bureaucratie het weer eens wint van de beste zorg voor de patiënt..
Bart Bruijn
Apotheekhoudend huisarts, Streefkerk
Begin nu eens gewoon met het benoemen van man en paard. Niet Y en X eventueel Q, nee gewoon namen! Wees hard en spuug dat meel uit de mond. Moet je eens zien wat er allemaal kan. Dat mensen dan wat zuur kijken, wat maakt het uit. Je baant ook de weg ...voor anderen. Niet altijd makkelijk, wel heel nuttig.
Feike Gerbrandy
Oogarts, Amsterdam
Het is ronduit stuitend hoe er bureaucratische bastions om ons artsen worden gelegd. Dit wordt bepaald door niet-artsen, met de beste financiële bedoelingen natuurlijk. Diezelfde bedoelingen die ervoor gezorgd hebben dat we zo weinig ic bedden hebben......
Ik neem aan dat het je gaat lukken om hier een oplossing voor te vinden. Anders een (open) brief aan het afdelingshoofd en RvB. als dat niet werkt dat rest voor jou ws nog het achterkamertjescircuit