PRAKTIJKPERIKEL

Ik moet met de coördinator bellen van de lokale vestiging van een landelijk werkende ggz-instelling. De patiënt die ik verwezen heb wil namelijk een 'speciale ggz'-verwijzing.

De dag ervoor heeft zij, zónder dat ze de verwijsbrief opgehaald had, gebeld met het callcenter van deze instelling. Blijkbaar heeft de patiënt de term ADHD laten vallen, en toen was telefonisch de indicatie 'speciale ggz' gesteld. Of ik dat wel in de brief wilde vermelden.

Ik heb de patiënt verwezen op haar uitdrukkelijk verzoek. 'Ik wil nu eens weten wat er met mij aan de hand is.' Inventarisatie van de problematiek (depressieve klachten) door de POH-ggz met eventueel daarna een gerichte verwijzing wees zij van de hand. Ik stemde toe met de verwijzing, enigszins tegen mijn zin. Wel heb ik uitgelegd, en in de brief opgeschreven, dat ik pas een verwijzing 'specialistische ggz' zou afgeven als daar in de intake noodzaak voor gevonden zou worden. Ik heb aangegeven daar dan ook bericht van te willen ontvangen.

De coördinator legde me uit dat de instelling, om redenen van efficiency, met een telefonische intake werkt. Als tijdens de intake de verdenking rijst op bijvoorbeeld ADHD, resulteert dat per definitie in een verwijzing naar de specialistische ggz.

Kortom: ggz-instellingen gebruiken de mogelijkheid om, héél efficiënt, met één telefoontje een forse geldstroom naar zich toe te buigen. Marktwerking?

Heeft u ook een praktijkperikel?

Mail naar redactie@medischcontact.nl