Een simpel griepje
3 reacties30 december, de zaterdag voor oud en nieuw. Ik doe als waarnemer een dagdienst op de huisartsenpost. Aan het eind van de ochtend loopt de drukte op.
Ik zie een oudere vrouw met een CVA, twee motorcrossers die ten val zijn gekomen, een man met rugpijn.
Maar ik zie vooral veel mensen met koorts, hoesten, keelpijn, spierpijn, hoofdpijn. Er heerst namelijk griep in Nederland. Ik geef duiding (het is griep), stel mensen gerust en geef uitleg over het beloop. Veel mensen verlaten de spreekkamer met een hartelijke groet en wensen ons als huisartsenpost succes met alle zieken tijdens de jaarwisseling.
Eén gesprekje tijdens de afronding van het consult blijft me bij: de vader van een 10-jarig meisje met koorts, hoofdpijn en keelpijn zei: 'Ja ik dacht, ik bel vandaag maar, want morgen zal het wel zo druk zijn dat je er met een simpel griepje niet tussen komt.'
Ik was dit consult bezig geweest met het duiden van dochters klachten als ‘griep’, maar nu bleek: vader had de diagnose al lang en breed zelf gesteld. Terwijl ik naar huis rijd vraag ik me af: wat was dan hun hulpvraag eigenlijk?
Sophie de Boer
HAIO, Amsterdam
Gezien het feit dat mazelen een diagnose is die gemeld moet worden bij de GGD, maar goed dat deze moeder u heeft gebeld lijkt me zo. Waarom dit een reden geeft tot twijfel aan het huisartsenvak kan ik hierdoor niet inzien.
D. Booij
rustend oogarts, Velp
Een zelfde soort ervaring heeft mij er toegebracht als huisarts te stoppen en oogarts te worden.
Begin 70tiger jaren was ik huisarts. Op een zondag morgen werd ik voor een spoedconsult bij een kind uit de kerk gehaald. Patiëntje was de jongste van e...en gezin met vier kinderen. Bij mijn komst maakte de moeder de deur open en begroette mij met de mededeling: "Dokter mijn kind heeft de mazelen, maar ik wil graag dat U de diagnose bevestigd." Mijn twijfel of ik huisarts zou blijven, werd door deze ervaring een zekerheid dat ik dat niet wilde.
menno oosterhoff
psychiater, Thesinge
Ze zochten bevestiging.
Mijn vader zei vroeger wel, als hij me ergens geen gelijk in gaf en ik protesteerde: Als je het zo goed zelf weet, waarom vraag je het dan.?
Daarom dus.