Praktijkperikelen
2 minuten leestijd
Praktijkperikel

Een crisiskerst

11 reacties

2021. De nacht van eerste op tweede kerstdag: een oudere man met gevorderde dementie, dwalend op straat in verwarde toestand, werd met de ambulance op onze SEH gebracht voor de geriatrie, waarvoor ik als klinisch ­geriater achterwacht had; patiënt wilde alweer weg.

Twee weken daarvoor had het CIZ al een indicatiestelling gedaan voor de Wlz, maar een besluit was nog niet bekend. Voor ons was duidelijk dat de thuissituatie onhoudbaar was.

Dus werd de crisisdienst gebeld, die ook verscheen. Maar vanwege door ons toegepaste sedatie, ­waarna somatische problematiek kon worden uitgesloten, kon de patiënt niet beoordeeld worden en zou men terugkomen als hij weer wakker zou zijn.

Op tweede kerstdag ’s middags belde de crisisdienst: ze hadden in de regio geen crisisbed gevonden, dus kon er geen ibs worden afgegeven. Hierop belden wij de hap, waar de casus bekend bleek te zijn en de betreffende huisarts aangaf dat de psychiatrie verantwoordelijk was. Waarna wij de crisisdienst belden, die weer zou overleggen met de hap.

Het was duidelijk dat de thuissituatie onhoudbaar was

Een uur later belde de crisisdienst weer, nu voor het telefoonnummer van de zoon, zodat ze hem konden vragen of vader een dag thuis kon verblijven en de huisarts maandag 27 december verder kon zoeken naar een crisisbed. Vlak daarna belde de crisisdienst wederom, en zei dat men geen telefoonnummers van verpleeghuizen met een crisisbed buiten de regio wist en er dus niets geregeld kon worden.

Besloten is toen om de man – die inmiddels zeventien uur op de SEH had vertoefd – maximaal twee dagen in het ­ziekenhuis op te nemen. Dan zou onze arts-assistent op maandag de eigen huisarts bellen om een crisisbed te ­regelen, en als dat er zou zijn kon de crisisdienst worden gebeld om een ibs af te geven. Wij hebben wel gesteld dat het dan ondanks opname in het ­ziekenhuis nog steeds als een crisis moest worden beschouwd.

Dus belde maandagochtend de arts-assistent met de huisarts, die verbolgen reageerde en geen bed wilde zoeken, waarop de arts-­assistent zei dat zij dan maar met de crisisdienst moest overleggen. Niet lang daarna belde de dienstdoende ­psychiater van de crisisdienst die vervolgens een crisisbed ging zoeken.

Wat een bizarre gang van zaken, en bepaald geen (kerst)feest!

Ook een anekdote insturen? Mail naar kopij@medischcontact.nl.

Lees ook:

Praktijkperikel
Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • A.J. Boom

    Huisarts, Eersel

    Deze casus hoort thuis bij de casuistiek die op Help de Huisarts Verzuipt (HDHV) wordt geplaatst.
    Iedereen kan de crisisdienst bellen. Dat wordt netjes gedaan. Die reageert niet adequaat. Kunnen buiten kantoortijd geen telefoonnummers googlen. Dus i...s het de verantwoordelijkheid van de huisarts?
    Want wij kunnen wel een plek vinden? Hoe dan?
    Roepend in de woestijn zonder verwijsmogelijkheden zonder een ziekenhuis vol medewerkers staan wij compleet met lege handen.
    Tekenend is dat de psychiater na de feestdagen ineens wel met een oplossing komt..
    Dan kan het ineens wel. Geen 24 uur bereikbaarheid dus. Het schrijnt hier aan alle kanten.
    Wanneer stopt dit.

  • S.F.J. Kleijkers

    Huisarts, Maastricht

    Triest praktijk voorbeeld… Maar mij is, net zoals bovenstaande reacties laat zien, volkomen onduidelijk waarom de HAP/ huisarts in deze een rol heeft!?

  • H.J.H Kraaij

    Huisarts , ELBURG

    Wat een vreemde wending in uw verhaal. De patiënt ligt in het ziekenhuis en dan zou op tweede kerstdag de dienstdoende huisarts een bed moeten gaan zoeken? Logisch dat daar niet mee akkoord wordt gegaan. Het leereffect lijkt helaas niet zo groot wan...t op 27-12 belt u opnieuw de eigen huisarts voor het regelen van een bed voor een patiënt die in uw ziekenhuis ligt! Gelukkig heb ik zoiets bizars in mijn regio (Zwolle) nog nooit meegemaakt. Stel dat je dit gaat doen, dan krijg je 101 vragen van de SOG etc die je allemaal niet kan beantwoorden want je hebt die patiënt helemaal niet onder je hoede op dat moment!
    Alles huisarts ben ik graag beschikbaar om als arts mee te denken wat de beste oplossing is voor onze gezamenlijke patiënt. Vaak loop ik al heel wat jaren met zo iemand op - deze opgedane kennis kan van meerwaarde zijn om een passende oplossing te zoeken.
    Voor het daadwerkelijke regelen van bedden zijn andere opties, denk aan transfer verpleegkundigen in het ziekenhuis en regionale transfer centra.
    De huisarts is niet uw secretaresse noch uw co-assistent!

  • B.H. Kooistra

    Specialist Ouderengeneeskunde, Almere

    Triest voorbeeld van onnodig slechte zorg. Sinds de invoering van WLZ en WvGGZ is de crisiszorg voor demente patienten in principe de verantwoordelijkheid van de verpleeghuissector.In onze regio is dat opgepakt door een groep Specialisten Ouderengene...eskunde te scholen en de crisis-beoordelingen te laten doen bij bekende of apert duidelijke dementie en in twijfelgevallen overleg met de crisidienst. Onder druk van de SO ‘s zijn er crisisbedden in een regionaal verpleeghuis geopend. Door deze afspraken is de regionale GGZ bereid gebleven IBS beoordelingen buiten kantooruren te doen en in noodsiuaties (alle bedden bezet) de patient kortdurend op te nemen. Gelukkig was er in onze regio veel bereidheid tot onderhandelen en overleg in het besef dat dit geregeld moest worden. Een proces dat staat of valt met enkele onvermoeibare voortrekkers en gezonde relaties van professionals en bestuurders.

  • Y. Roijen

    huisarts, Culemborg

    Gaan we een nieuw voordeurbordje maken?

    Het spreekuur kan vandaag en misschien morgen ook nog helaas niet doorgaan want uw huisarts is op zoek naar een speld in de hooiberg, alvast bedankt voor uw begrip.

    Nee dus.

  • H. van der Pol

    psychiater, Heerenveen

    Rotsituatie, blijkbaar geen goede afspraken in de betreffende regio. Als duidelijk is afgesproken wie de (ibs-)beoordeling doet (binnen en buiten kantooruren) van een WZD-patiënt en wie verantwoordelijk is voor de beschikbaarheid van een verpleeghuis...(crisis)bed, is er geen probleem.

  • J.A. Bruggers

    Huisarts, Groningen

    Dus er is een probleem tussen geriater en ggz; de geriater heeft een patiënt die naar de ggz moet. De ggz heeft geen plek.
    En waarom is de huisarts nu de gebeten hond?

  • M. Windsma

    huisarts in opleiding, Groningen

    Ja ik heb een probleem!
    Oh, dan heb ik een keigoed advies voor u.
    Maar u weet nog niet wat ik ga vragen.
    Oh, dat maakt niet uit! Bel de huisarts!
    - Dokter Bob

  • Apotheekhoudend huisarts, Streefkerk

    Bart Bruijn.

    Waarom de huisarts???????????

    Waarom wordt elk probleem op het bordje van de huisarts gedumpt, ook al is die op geen enkele manier probleemeigenaar en is dit zeker niet zijn of haar taak? En dan nog verbolgen reageren dat die huisarts ...dat niet gaat doen.

    NIET DOEN!!!

    Niet elk onoplosbaar probleem in de zorg is een huisartsenprobleem.

    NIET DOEN!!!

    [Reactie gewijzigd door op 16-12-2022 09:19]

    • E.M. Stuveling

      Huisarts

      Volledig mee eens.
      Beste praktijkperikelinzender: voor u is dit wellicht n=1, voldoende schrijnend om hierover een stukje te schrijven in MC, voor de huisarts is dit schering en inslag in onze dagelijkse zorg! De huisarts is geen probleemeigenaar in ...dit geval. Dat bent u. De huisarts was tegen dezelfde hordes aangelopen als u, ook tijdens een vol spreekuur, net als u.

      Ik hoop dat u, gezien de reacties, nu in de gaten heeft waarom wij begin deze zomer op het Malieveld stonden. Precies hierom, onder andere… dat zou u ook doen; het praktijkperikelstadium bent dan allang voorbij.
      Onze kernwaarden van het vak zijn lang geleden vastgelegd, en herijkt in 2019, in de Woudschoten II conferentie. Onze taak is nu deze waarden af te grenzen voor behoud en waardering van de huisartsenpraktijk.

      Ook u draagt zorg voor kwetsbare patiënten. Dit hoort er dan soms ook even bij. Bevalt het niet, overleg dan met VWS, zorgverzekeraar, regionale clientadviseurs, transmurale steunpunten o.i.d. Maar dan niet reageren op de eerste persoon die u aan de lijn heeft, dat het allemaal niet functioneert, maar overleggen met de mensen in de hogere structuren. Zo komen we (regionaal) tot oplossingen.



      [Reactie gewijzigd door Stuveling, Erik op 16-12-2022 13:24]

 

Perikel insturen

Heeft u iets meegemaakt wat u deed fronsen, foeteren of lachen? Deel het met uw collega's!

Stuur uw anekdote in

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.