Praktijkperikelen
1 minuut leestijd
Praktijkperikel

Dement?

Plaats een reactie

Regelmatig bezoek ik mevrouw S., 92 jaar oud, in een verzorgingshuis. Gegeneraliseerde artrose is haar fysieke handicap, geheugenverlies is haar psychische handicap. Het kortetermijngeheugen is inmiddels gereduceerd tot vrijwel nul. Behalve van mij, krijgt zij nauwelijks bezoek.

Haar vocabulaire is verrassend goed. Bijna nooit hoeft zij naar een woord te zoeken. Een gesprek is met haar dan ook goed te voeren, zij het dat de onderwerpskeuze zeer beperkt is. Zij verzorgt zichzelf tiptop.

Als ik binnenkom zegt zij: ‘Ik ken je wel, maar ik weet niet wie je bent.’ En als ik mij heb voorgesteld: ‘Familie van de dokter?’ Hetgeen door mij bevestigd wordt. ‘Waar kennen wij elkaar van?’ Mijn standaardantwoord voldoet. Vaak wordt deze conversatie enige malen herhaald. Maar woensdag jl. had ze een verrassing voor me. Bij het afscheid vroeg ze: ‘Ben je wel geweest vandaag?’ Ik was met stomheid geslagen. Dus herhaalde ze de vraag met een toelichting. En met een blik op haar datumklok en de naastliggende weekplanner, waarin ik telkens mijn volgende bezoek noteer. ‘Ik zie dat je 8 november komt, en het is vandaag 8 november, dus zou je geweest moeten zijn.’ Voordat ik een antwoord kon bedenken zei ze, enigszins korzelig: ‘Ach, laat ook maar. Ik moet plassen.’

Er is nooit een poging gedaan om dementie bij mevrouw S. klinisch te bevestigen.

Praktijkperikel dementie ouderen
Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Er zijn nog geen reacties
 

Perikel insturen

Heeft u iets meegemaakt wat u deed fronsen, foeteren of lachen? Deel het met uw collega's!

Stuur uw anekdote in

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.