Praktijkperikelen
2 minuten leestijd
Praktijkperikel

De drie petten van de arbodienst

3 reacties

Een van de praktijkassistenten, op de afdeling Interne van ons ziekenhuis, heeft zich ziek gemeld. De reden is een kwestie van interpretatie. Volgens haar is de grote hoeveelheid werk de oorzaak, volgens haar collega’s is het helemaal niet zo druk, maar kan zij moeilijk omgaan met werkdruk en de pieken en dalen die het werk met zich meebrengt.

Een ziekmelding bij de arbodienst volgt en de medewerker bezoekt de bedrijfsarts. Diezelfde middag krijgt onze manager schriftelijk bericht: ‘We hebben uw medewerker een interventie voorgesteld. Voor meer informatie kunt u bellen met uw contactpersoon.’

De manager belt meteen de contactpersoon om te vragen welke interventie de arbodienst adviseert. Het antwoord luidt: ‘Dat mag ik niet zeggen in het kader van de privacywetgeving.’ Dit verbaast de manager: ‘Is dat echt zo?’ De contactpersoon van de arbodienst handhaaft zijn eerdere opmerking en laat daarop volgen: ‘Maar u krijgt vermoedelijk morgen een offerte van ons over die interventie. Dan weet u meteen welke interventie wij voorstaan.’ De manager kan zijn verbazing niet verhelen: ‘Dus u zegt dat ik niet van u mag horen om welke interventie het gaat, maar dat ik het morgen wel mag lezen?’

‘Dat klopt.’

‘Bizar.’

‘Ik kan slechts de wetgeving volgen.’

Een dag later komt de offerte binnen via de mailbox. De manager leest dat men de medewerker wil verwijzen naar een ‘bedrijfsmaatschappelijk werker’. ‘Deze professional begeleidt en coacht werknemers en geeft advies en voorlichting.’ Te midden van de beschrijving van de zegeningen van dit proces staat nog: ‘Gedurende de interventie X onderzoekt de bedrijfsmaatschappelijk werker in een aantal gesprekken waar de stress vandaan komt. Hij leert een werknemer zijn problemen onder woorden te brengen, te hanteren en mogelijke oplossingen te vinden. Die aandacht en ondersteuning kunnen voorkomen dat hij verzuimt. We stellen een praktisch actieplan op en we coachen uw werknemer bij zijn persoonlijke effectiviteit. Uw werknemer leert onder andere stress- en timemanagement, het verbeteren van zijn weerbaarheid, communicatieve vaardigheden en krijgt ontspanningsoefeningen aangeboden.’

Het venijn van dit aanbod zit, zoals vaak bij brieven die veel kleine letters bevatten, in de staart: de aanbieder van de interventie is een maatschappelijk werker in dienst van dezelfde arbodienst. Kortom, om zieke werknemers van klanten te helpen, zorgt de arbodienst niet alleen voor de diagnose (hoe overbekend die ook mag zijn), maar biedt daar ook de therapie voor aan. Overigens voor een uurloon – ruim 200 uur – dat ver ligt boven het honorarium van een medisch specialist.

Mocht de interventie onvoldoende effect hebben, dan kan de bedrijfsmaatschappelijk werker de medewerkers verwijzen ‘naar meer gespecialiseerde hulp’. Een troostrijke gedachte? Dat valt nog te bezien want, u raadt het, die hulp komt ook van dezelfde arbodienst.

Heeft u ook een perikel? Stuur uw verhaal naar redactie@medischcontact.nl

download dit perikel (pdf)

Praktijkperikel
Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Jeroen Cornelissen

    Commentator, Breda

    Is dat niet ook hoe ziekenhuizen werken: 'Het venijn van dit aanbod zit, zoals vaak bij brieven die veel kleine letters bevatten, in de staart: de aanbieder van de interventie is een maatschappelijk werker in dienst van dezelfde arbodienst. Kortom, o...m zieke werknemers van klanten te helpen, zorgt de arbodienst niet alleen voor de diagnose (hoe overbekend die ook mag zijn), maar biedt daar ook de therapie voor aan.' Waarom is dat venijnig? PM. Ik werk niet voor een Arbodienst.

  • Dolf Algra

    commentator, opiniemaker zorg en sociale zekerheid - oud bedrijfsarts, Rotterdam

    Illustratief en veelvoorkomend probleem: medewerker meldt zich ziek, iedereen denkt het zijne ervan, maar ziet tegelijkertijd de oplossing als sneeuw voor de zon tussen de vingers wegglippen. Ongrijpbaar gemaakt, want weggezet bij derde partij - die ...er ook nog goed geld aan verdient - de arbo dus. Met onvrede en onbegrip als eindresultaat. Vandaar deze praktijk perikel dus.

    Ziekte overkomt je, verzuim is een keuze is een bekende one liner in arbo en verzuimland. Verzuim is gedrag - is de leidende gedachte erachter. Was/is ziekmelding de juiste/te prefereren keuze om het achterliggende probleem op te lossen ?

    Betrokken medewerker had het ook 'anders kunnen spelen'- door op het werk dit aan te kaarten en zichzelf te laten bij spijkeren op het gebied van time management. Nu liggen de kaarten anders. Onbegrip bij de collega's die in later stadium mogelijk de rekening zullen gaan vereffenen. Ziekmelding op dit soort basis is no free game namelijk. De toekomst ziet er nu niet zo rooskleurig uit - voor betrokken medewerker. Grote kans dat dit dus verder escaleert.

    Hamvraag voor de manager en collega's is nog niet beantwoord: kan/zou de betrokken medewerker gewoon morgen wel of niet kunnen werken ? Evt met wat aanpassingen. Daar gaat de bedrijfsarts over. Die moet advies geven. Deze vraag/optie lijkt te zijn ontweken. Dus ik zou werkadvies van bedrijfsarts aanvragen. Mocht de manager/afdeling het idee hebben dat betrokkene best zou kunnen werken, dan kan second opinion of deskundigen oordeel bij het UWV worden aangevraagd. De arbodienst had dit de manager moeten laten weten. Want zo zijn de spelregels. Gratis advies bovendien.

    Pm:de tarieven voor de bedrijfsarts en andere arbo medewerkers zijn inderdaad explosief gestegen. Die van de bedrijfsarts zijn in sommige gevallen in 6-8 jaar tijd bijna verdubbeld. En daar is geen goede verklaring voor te geven. Het werk is nog steeds precies hetzelfde.

  • Rudy Foppen

    bedrijfsarts, Soesterberg

    In dit praktijkperikel wordt geïllustreerd in welke bochten men zich soms moet wringen om adequate hulp te bieden. Al komt die hulp wat aan de late kant.

    Het levert in dit geval een verbazingwekkend verkrampte communicatie op. De dienstverleningsa...fspraken die tussen werkgever en arbodienst zijn gemaakt, liggen daar waarschijnlijk aan ten grondslag. Blijkbaar is er afgesproken dat er steeds vooraf toestemming nodig is voor het in gang zetten van geadviseerde interventies. Niet alleen gaat daar tijd overheen, maar het bespreken van de aard van een interventie verhoudt zich nu eenmaal niet goed met de privacywetgeving. Ook al vindt de manager dat nog zo belachelijk.
    De dienstverleningsafspraken zijn hier aan herziening toe.

    Los daarvan had het ook nog anders gekund. De casus beschrijft dat een medewerker problemen ervaart met de werkdruk. De collega’s vinden het niet druk. De manager schaart zich daarachter. Wel zien zij dat de medewerker het moeilijk heeft ‘met werkdruk en de pieken en dalen die het werk met zich meebrengt’. Zij zien het als haar probleem.

    Waarom hebben de minder drukke collega’s en de manager dan geen hulp geboden? Zij hadden op zijn minst bespreekbaar kunnen maken dat zij zien dat ze het moeilijk heeft. Waarom niet gewezen op de toegang tot het open spreekuur van de bedrijfsarts, of preventief gewoon rechtstreekse toegang tot bedrijfsmaatschappelijk werker faciliteren?

    Daar kan ik met mijn pet niet bij!

    Mijns inziens zegt dit praktijkperikel meer over de betreffende manager dan over de arbodienst.

    Overigens ben ik niet de bedrijfsarts van de partijen in deze casus.

 

Perikel insturen

Heeft u iets meegemaakt wat u deed fronsen, foeteren of lachen? Deel het met uw collega's!

Stuur uw anekdote in

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.