Bekwaam?
3 reacties
Al meer dan twintig jaar ben ik plastisch chirurg. Het is een mooi breed vak: handchirurgie, reconstructieve en esthetische chirurgie. De weg ernaartoe is lang.
Naast de zes jaar opleiding is lidmaatschap van een beroepsvereniging vanzelfsprekend, zijn de vijfjaarlijkse tweehonderd congrespunten essentieel om voor herregistratie in aanmerking te komen, vindt regelmatig een verplichte vakgroepvisitatie plaats, evenals verplichte IFMS-gesprekken. Genoeg kwaliteitcontrole zou je denken, maar al met al best belastend, qua tijd en geld. Verdere waarborging vindt plaats door de Wet BIG, die inhoudt dat de dokter bevoegd en bekwaam moet zijn.
Welnu, ik loop dus al een tijdje mee en specialiseer me steeds meer in de esthetische chirurgie, een vak apart, waar mijns inziens een langdurige chirurgische ervaring voor nodig is en waarbij het met name van belang is dat je ook de beperkingen van deze vorm van chirurgie goed kent, en misschien nog wel belangrijker, die van jezelf.
Het klinkt vreemd, maar ik ben er inmiddels achter gekomen dat ik me eigenlijk beter kan laten uitschrijven als plastisch chirurg en dat het handiger is om als basisarts (cosmetisch arts klinkt beter) verder te gaan. Dat scheelt nogal wat gedoe, tijd, geld, controles en het voortdurend afleggen van verantwoording, zoals hierboven beschreven.
Maar hoe zit het dan met de ‘bekwaamheid ‘ van deze basisartsen?
Ik mag namelijk als basisarts ook alles opereren, maar dan in alle vrijheid, en dat gebeurt dan ook in vele kliniekjes door deze basisartsen: boven- en onderoogleden, oren, moedervlekken, schaamlippen (nee toch? ja toch wel!), faceliftjes et cetera. Eigenlijk alles wat een plastisch chirurg ook mag, want ook als basisarts is men ‘bevoegd’ volgens de Wet BIG. Maar hoe zit het dan met de ‘bekwaamheid ‘ van deze basisartsen, zoals beschreven in diezelfde wet? Basisartsen zijn toch in het geheel niet officieel geschoold in het hanteren van het mes en zijn dan toch bij voorbaat al niet bekwaam? Autodidacten? Middagje meegekeken? Ik schrik er best van. Je zult maar de onwetende en goedgelovige patiënt zijn die denkt in kundige en ervaren handen te zijn...
Dus ik dacht dat onze inspectie wel uitleg kon geven over hoe het zit met de bekwaamheid van deze basisartsen, maar mevrouw S. van de inspectie blijkt bij herhaling geen antwoord te kunnen of willen geven op genoemde vraag. Merkwaardig, heel merkwaardig.
Om kort te gaan, ik overweeg dus terug te gaan naar het basisartsenschap. Wat een heerlijke vrijheid zal dat geven 😀!
R.S.M. . Boonen
Cosmetisch arts KNMG, Rotterdam
Beste Collega, U schrijft een ""praktijkprikel?" voor eigen parochie, geeft af op de basisarts zonder uw naam prijs te geven, en probeert daarbij de IGJ voor uw karretje te spannen. Als u overweegt zich uit te schrijven als plastisch chirurg zou u l...id kunnen worden van de Nederlandse vereniging voor cosmetische geneeskunde. Voorwaarde is wel dat u dan nog eerst een opleiding van 2 jaar moet volgen om geregistreerd worden als cosmetisch arts KNMG. Overigens moet u die opleiding wel zelf betalen, omdat die niet door maatschappelijk geld wordt gesponsord. Ook die artsen moeten scholen, bij en na-scholen, en moeten 200 punten halen. Dan kunt u de esthetische geneeskunde en chirurgie in zijn volle omvang beoefenen. Als u aanvullende chirurgisch cosmetische vaardigheden wilt leren, nodig ik u bij deze van harte uit eens met mij kennis te maken. Ik ben het ook met collega Roorda eens dat, binnen wet en regelgeving, niet een papiertje maatgevend is, maar wel de patient tevredenheid. Wellicht kunt u toch maar beter plastisch chirurg blijven, en de handchirurgie blijven beoefenen. U werd immers met maatschappelijk geld opgeleid tot plastisch en handchirurg, en het zou zonde zijn om dan niet iets (overigens wederom betaald met maatschappelijk geld) terug te doen voor de maatschappij. m.vr.gr. Robert Boonen
G. Roorda
Arts, Delft
Het zou wellicht interessanter zijn om gewoon te oordelen op basis van uitkomsten. Patienttevredenheid is in deze tak van sport denk ik de meest harde uitkomstmaat.
Hoe is dit overigens een ‘praktijkperikel’?
J. Helder
huisarts waarnemer, de knipe
Het probleem van herregistratie en de daarvoor bij elkaar te moeten schrapen van nascholingspunten en verplicht aantal uren praktijkwerk is inderdaad een horde. Zelf vraag ik mij af wat de toegevoegde waarde van de nascholingen en de visitaties is. ...Bij mij bleef er steeds weinig nuttige kennis hangen na deze sessies. Meer effectieve leermomenten waren steeds het nalezen van de specialisten brieven en het overleg / meekijken met anderen over de op dat moment tijdens consulten gevonden problemen. Dat beklijft beter en daardoor voelde ik mij wel meer capabel worden.
In welke vorm zou je deze zelfgevoelde kennis / ervarings tekorten kunnen registreren en omzetten in (zelf)scholing met daaropvolgend herregistratie?
Hans H.