Alarm!

Nu loopt mijn halve praktijk met zo’n rode drukknop rond en ik kon me niet herinneren daar ooit een briefje voor te hebben ingevuld. Maar goed, het leek me van belang dat deze mevrouw snel zo’n ding had, en ik wilde het proces niet vertragen door moeilijk te doen, dus vulde ik bij indicatie braaf ‘val­neiging’ in, en beantwoordde, tegen de richtlijnen van de KNMG, ook de vraag of zij alleen woonde.

Enkele weken later kreeg mevrouw een brief. Aanvraag afgewezen, want de huisarts had het formulier niet volledig ingevuld. Indicatie ‘valneiging’ was echt niet voldoende. Mevrouw had inmiddels alweer tweemaal ambulancebezoek gehad wegens een val. Ik vulde knarsetandend een nieuw formulier in, waarbij ik alle voorgeschiedenis die maar enigszins relevant leek in het daarvoor bestemde vak priegelde. Diabetes, osteoporose, meerdere rugoperaties, artrose, orthostatische hypotensie, TIA. Opnieuw kreeg mevrouw een brief: afgewezen. Of liever, haar zoon vond de brief bij haar thuis, want mevrouw lag op dat moment in het ziekenhuis wegens hoofdletsel na een val bij gebruik van antistolling.

Hij belde maar eens. Wat bleek? De huisarts had het formulier niet goed ingevuld. Er stond nu veel te veel in. Osteoporose en valneiging waren niet relevant, want niet levensbedreigend. Erg vervelend natuurlijk, als je met een botbreuk op de grond komt te liggen. Maar geen indicatie voor persoonsalarmering. En de TIA? Stond dat er ook? O, dat wel. Maar ja, de aanvraag was nu al afgewezen. Of de huisarts nog maar een formulier wilde insturen, nu met alleen ‘TIA’ erop ingevuld. Graag mailen, naar een onbeveiligd mailadres, alstublieft.