Praktijkperikelen
1 minuut leestijd
Praktijkperikel

Aan de familie van…

1 reactie

Dit stuk gaat over hoop. Hoop doet leven, zeggen ze altijd. Maar in het geval van jullie vader en echtgenoot bleek het helaas niet genoeg.

Elke dag stonden jullie daar, naast zijn bed. Hij met een tube in zijn keel, zich onbewust van de situatie. Maar jullie waren je maar al te goed bewust van zijn toestand. Ze zeggen dat de periode waarin iemand is opgenomen op de intensive care voor de familie het zwaarst is; dat geloof ik maar al te graag.

Het was voor het eerst dat ik, inmiddels als bijna-dokter, zo nauw betrokken was bij een onverwachte laatste fase in het leven van een jonge man. Niet verdriet voerde de boventoon, maar hoop. Alles wat we in positieve zin konden veranderen aan de beademingsinstellingen bracht hoop. Elk spiertje dat hij bewoog bracht hoop. Elke infectiewaarde die daalde bracht hoop.

En juist dit maakte deze periode voor jullie extra zwaar. De welbekende ‘rollercoaster’. De ene dag leek het iets beter te gaan, terwijl we de volgende dag twee stappen terug deden. En zo ging het twee weken lang. Een tergend lange en onzekere tijd.

Tegelijkertijd leefde er onvrede bij jullie. Jullie probeerden je vast te houden aan de kleine lichtpuntjes, maar elke keer moesten wij jullie deze ontnemen door met de keiharde feiten te komen. Tijdens een van de vele familiegesprekken die ik bijwoonde, zei een van jullie dat deze situatie ons waarschijnlijk niet veel deed, omdat dit nu eenmaal ons werk is.

Ik hoorde dit aan met een brok in mijn keel. Het is een misverstand dat dit ons niets doet. Sterker nog, het was juist onze hoop die leidde tot verwarring bij jullie. Want als de dokters positief zijn, dan moet het goed komen… toch?

Tot aan het laatste moment had ik hoop. Tot aan de laatste traan die over zijn wang rolde toen hij zijn laatste adem uitblies, had ik hoop. Hoop dat het anders was gelopen. Hoop doet leven… zeggen ze.

Meer praktijkperikelen

Praktijkperikel
Op dit artikel reageren inloggen
Reacties
  • Barend Kooistra

    Spec ouderengeneeskunde, Almere

    Het is ook een misverstand dat we op een dergelijke uiting niet zouden mogen reageren. Hoe moeilijk de situatie kan zijn: leer zeggen: ik begrijp dat het bij u zo kan overkomen, maar wees ervan overtuigd dat ook wij hierdoor bijzonder geraakt zijn. J...e maakt er niets mee kapot en soms schept het de band die je wilt: samen door kunnen voor de patient.

 

Perikel insturen

Heeft u iets meegemaakt wat u deed fronsen, foeteren of lachen? Deel het met uw collega's!

Stuur uw anekdote in

Cookies op Medisch Contact

Medisch Contact vraagt u om cookies te accepteren voor optimale werking van de site, kwaliteitsverbetering door geanonimiseerde analyse van het gebruik van de site en het tonen van relevante advertenties, video’s en andere multimediale inhoud. Meer informatie vindt u in onze privacy- en cookieverklaring.