Praktijkperikelen

Mevrouw A is 34 jaar en zwanger van haar tweede kind. Ze is bij mij onder controle in verband met psychiatrische en psychosociale problematiek. Ze is opgegroeid in verschillende pleeggezinnen en er is sprake van ernstige hechtingsproblematiek.

Ze noemen me voor de grap een coronasurvivor. In eerste instantie de meest paranoïde arts, die als knipoog van het lot als eerste werd getroffen. Met nog maar één coronapatiënt op onze ic-afdeling kreeg ik een hoestje en ben ik gegeneerd naar huis gegaan; ik voelde me immers prima en vond mezelf nogal een aansteller.

De dood gaat niet meer gehuld in het zwart Het draagt een witte, gele of blauwe jas

Op de polikliniek Interne Geneeskunde zie ik een patiënt met leverchemieafwijkingen. Bij verdenking op een auto-immuunziekte bepaal ik onder andere ANCA-antistoffen. Kort voordat patiënt terugkomt op de poli, zoekt zij haar uitslagen op in het digitale patiëntenportaal en ziet dat pANCA positief is.

We schieten tekort bij de reguliere zorg voor onze patiënten in deze tijd. Het gaat me aan het hart als gynaecologisch oncoloog te moeten kiezen welke patiënten ik wel naar de poli laat komen, aangezien we maar een beperkt aantal vrouwen in levenden lijve kunnen zien.

Als 65-jarige traumachirurg met astma en een status na coronary bypass was het voor mijn vakgroep snel duidelijk bij de coronacrisis: Hustinx, thuis telefonische consulten doen en de SEH-foto’s controleren, onder het motto: aan een dode hulpverlener heeft niemand iets!

Zondagmiddag. Ik word gebeld door de huisartsenpost. Ik heb achterwacht en ze hebben me nodig: of ik zo snel mogelijk naar de coronapost kan komen om wat coronavisites te doen, want die stapelen zich in rap tempo op.

Tijdens mijn afgelopen nachtdienst vroeg ik aan een 91-jarige vrouw: ‘Wilt u nog gereanimeerd worden als uw hart er ineens mee stopt?’

Ik kom geregeld bij een nog zelfstandig wonende weduwe van 93 jaar zonder kinderen. Een halfjaar geleden al is een aanvraag voor een verzorgingshuis gedaan, want ze is niet meer in staat om goed voor zichzelf te zorgen.